çok geç kaldık babam

ne küçük bir çocuk iken,nede genç kızlığımda ve yahutta evlenip çocuk sahibi olduğumda.bir türlü anlayamadım bize neden bu kadar soğuk ve bir okadarda uzak oluşunu hep bir sebeb aradım .acaba dedim küçük yaşta anneni kaybetmendenmi dedim ,acaba dedim başkalarının elinde sevgisiz büyümendenmi .düşündüm kendi kendime sevgiyi göremeyen bir insan nasıl başkalırına çocuklarıda ollsa sev gi gösterebilir .hep mantıksız geldi bana .ben olsam sebebler bunlar bile olsa .ocuklarıma kendi ruh halimi anlayıp daha sıcak olurdum sevgimle boğardım onları ki yalnız olduklarını zannnetmesinler çaresiz öz güvensiz çocuklarr olmasınlar .mantığı yoktu baba sana hiç hak vermedim ,yaşadıkların her ne olursa olsun bunlar bize uzak durman için sebeb değildi bana göre.içten içe kızdımhep sana ,sadece kızdım .ne sevgi vardı içimde ,nede nefret koca br boşluktun hayatımda işte. takiii, seni bir gün doktora götürmek zorunda kalıp karaciğer kanseri olduğunu ve altı aylık ömrünün kaldığını öğrenene kadar.
.işte ozaman babam dedim yüreğim daraldı gözlerim doldu dünyam yıkıldı .babam dedim duymasın öğrenmesin ölüm denen gerçeğin ona bu kadar yakın olduğunu üzülmesin kahrolmasın dedim birgün öleceğini bile bile çocuklarıma neden sevgi gösteremedimbak şurda nekadar ömrüm kaldiki diye kendini paralmasın dedim. babam dedim içimden, meğer nekadar çaresizmiş ne kadar sevgiye muhtaçmış gözlerine baktığımda o anda küçük bir çocuk vardı karşımda şimdi o benim çocuğumdu meğer ne kadarda çok seviyormuşum
altı ay vaktim var diye düşündüm ona sevgimi ben göstericem şimdiye kadar konuşmadıklarımı söylüycem seni seviyorum babam diycem elini tutucam ilaç verme bahanesiyle yanağını okşıycam yemeğini yediricem, hatta yeri geliicek altını temizliycem o benim babam ne kadar bize uzak olsada diycem.
dedimde 24 gün boyunca ,25.gün yoktu babam çok geç kaldık babam .şimdi seni çok özlüyorum