Değişim

Değişim (1)
Senin için çıktığım bu yolda sensiz ilerliyorum canım.
Senin için meslek değiştirdim,hayattaki tek amacım sendin,sana ulaşmaktı,senin için çabaladım hep.
Senini için zayıflayıp,senin için yaptırdım saçlarımı.
Parfüm sıkardım hoş kokmak için.
Ev aldım ‘bize',daha iyi bir yaşam için. Araba aldım.
Sonra bilemediğim bir şeyler oldu bana. Senin için çıktığım bu yolda düşüncelerim değişti.
Biliyorum,'gözden uzak olan , gönülden de ırak olurmuş',sözü bizim için geçerli olmamalıydı;çünkü ben seni çok seviyordum.
Ama uzaklaştı kalbim senden,soğudum. Hata olmayan sorunları büyüttüm. Ayrıldım sürekli. İkide bir terk ettim seni.
Biliyorum,hakkını yiyemem hep alttan aldın. Benim için hayallerinden geçtin.
Biliyorum,bir gün hedefine ulaşır(ki sen istediğini yaparsın),kendi alanında adını duyurursan,bu sefer nankörlük yapıp:'bak!böyle olabilmek için terk etti beni'diye düşüneceğim.
Ama bileceği ki ben sana haksızlık yaptım ve canına tak edince benden vazgeçip hedeflerine odaklandın.
Biliyorum soğudun. Sıktım seni. Nefret ettirdim kendimden. Önceki sana davrandığım gibi değildi davranışlarım.
İlişkimizi düzeltmeye çalışmak için hep konuşurdun ama ben bu cümlelerini 'dır-dır' olarak algılar ciddiye almazdım.
İzne geldiğimde benim yanımda olduğunda sorun yoktu benim için.
Yanımdaydın.
Sana dokunabiliyordum. İstediğim her şeyi bana veriyordun. Korkusuzca sevişebiliyordun benimle,tutkuyla.
Ama izin dönüşü unutuyordum seni,kabalaşıyordum,umurumda olmuyordun.
Hep aldattım seni. Şuan daha iyi anlıyorum seni ‘nasıl' aldatmış olduğumu.
Hep; ''bak sevgili Aşkım benim. Kıskanıyorsun diyorsun. Kıskanmak bu değil. Benim için kıskanmak biri sana baktığında olur. O kişiyi de orada mahvederim o ayrı. O zaman kıskanırım seni işte. Biri sana yanaşır,içine düşer gibi bakarsa. Ama sen başkalarına bakıyorsun. Ya bakış yönüm sana ve senin bakış yönün ‘x'kişisine. Gözlerini takip ediyorum o'nu inceliyorsun. Beni incele ya benimle ilgilen. Benim için işte aldatmak budur. Zaten ‘x' kişisi ile ilişkiye girmen net bir durum . Ama ben baktın dedikçe bir de inkar etmen yok mu? O zaman bana da bakacakları dikkat çekeceğim şekilde giyineyim. Göz göze bakıp gülüşmeler,şakalaşmalar,beni dışlarcasına hiçsizleştirmek...'derdin.
Bir de yalandan hoşlanmazdın.
‘'Seninle görüşmek istemiyorum.'' Doğrusu,''İşim var.'',yalanından, daha az yakardı canını, şimdi daha iyi anlıyorum.
Çünkü hissettiğinde yalan söylediğimi ya da ortaya çıktığında hayal kırıklığına uğrardın ve şimdi seni daha iyi anlıyorum ki ‘hayal kırıklığı' canını çok yakardı.
Zoruna giderdi.
Düşündürürdü seni.
Çünkü önemsemediğin bir kişiye yalan söylenirdi. Algıda seçicilik bu;önemsemediğin kişinin randevusunu geciktirir veya gecikirdin mesela.
Üzülürdün.
Üzerdim .
Üzülmüşsün.
Üzmüşüm.
Ve bu kalp kırmalarım yetmezmiş gibi birde ‘her zaman yanımda olacaksın diye bir kural yok' dedim. Oysaki tek istediğin gün boyu yanımda olmakmış.
Bilememişim kıymetini.
Ne işim var olursa olsun,arabada beklemek bile olsun, yanımda olmakmış.
Çünkü beni çok özlemiştin.
Biliyorum beni çok seviyordun.
‘Gel beni iste.' Dedin. Umursamadım. Çünkü bakmıştım tadına sıkılmıştım senden.
Evlenmek istemiyordum. Kalbini kırmışım.
‘Sen hariç herkesle mutluyum.' demiştim,hatırlıyorum.
Ahh! Daha neler neler .
Affetme beni.


(anlaşılamayan,değer verdiği insan kendisini dinlemeyenlere. Ve kaybedenin hatalarını çözümsemesi dileği ile ( . . . ))