Değmez Sokakları Sensiz Yürümeye

Bilmem ki niye gezerler, kol kola girip bu soğuk sokakları. Ben öğrenemedim, bu sensiz sokaklar nasıl yürünür. Anlayamıyorum, yürüyemiyorum her adımla sensizliğe, gitmiyor ayaklarım. Kıskanıyorum insanları inan. Hava buz, tarih on altı kasım, saat dokuz on beş, gece ayazında yeniğim, üşüyorum, on beş yıl önceyi düşlüyorum, iliklerim titriyor.
Her yüzde bir neşe, bir mutluluk, neydi benim bunlardan farkım, ben neden sokaklarda gezemiyorum, neden korkuyorum ben sokaklardan, neden?
Anlayamıyorum, yaz, kış, ilk ve sonbaharda hep camın arkasındayım. Elimde kalem içimi dökmeye kalksam, dökülen ıstırap dolu bir mektup sana. Gönderen ben, alıcı, alıcı yok sevgili... Yalnız benim sana yazılan mektupları okuyan. Kendimi toparlıyorum, dönüyorum sokağa ama yok... Nasıl yürüyeceğim, neden gezeyim ki, sanki ne olacak ki dolaşsam, değmez diyorum sensiz sokaklarda yürümeğe, değmez sensiz yıldızlara eşlik etmeye...

16-11-2009