Dikkat et borçların çoğalıyor

...bazen her hangi bir cadde de görürdün O'nu. Bazen özel arabasının içinde
ve bazende alış veriş yaptığın marketlerin önünde, arabasının bagajına öte-beri yerleştirirken. Bu rastlantılar giderek sen de planlanmış bir programın
sonucuymuş gibi paranoya yarattı zamanla. Öyle bir durum aldı ki, yağmurlu
bir akşamüstü orta refüjde arabaların geçmesini beklerken yanında belirende O'ydu. Aynı yıllar öncesinden kalan gülümsemesiyle selam vermişti. Örneğin Bulvar'da kaç kez öğleden sonraları karşılaştığınızı da
düşünürsen, paranoyanın paranoya olmadığını da anlamış olmalıydın. Hâlâ
şimşek çakmadı ya da önemsemedin belki de. Önemsememiş olmalıydın ki
O'nu seneler evvel hiç bir açıklama yapmadan ortada öylesine bırakmıştın.
İşin garibi okuldan ayrılmış izini bile kaybettirmiştin herkese.O ki usunda
bile yoktu. Bu kadar geri zekalı olduğunun farkına varman O'nunla rastlantılar
sonucu mu oldu? Aptal! Açıklama bekliyordu senden. Küçük bir açıklama.
Belki işe yarar yaramaz bir özür...Çöken umutlarının yıkılan hayallerinin
hatrına, hakkı değil miydi?