Diyaloglar - 7

"Gök gürültüsünden korkanları korna sesi ile terapi eden manyaklar!.."

Çokca duymuşumdur şu anarşist(!) sözleri: Bir gün geçeçeğim karşısına şu boktan hayatın.Dikleneceğim,korkmadan avazım çıktığı kadar bağıra çağıra söğleyeceğim ve son cümlelerimi ise adeta kusarcasına haykıracağım.."yeter ulan!..yeter!.."deyip çekip gideceğim!..O zaman bakalım görecek el mi yaman,ben mi?..Üzerine kustuğunu sandığı ile kusmuğu aynı olan, kendinden öncekileri unutan bellek ne güzel oyunlar buluyor böyle?..Çok arzulanan bir hazzın sonundaki çığlık ile korkulan bir gürültünün bağlayıcılığı ve etkilemesi,hiç bir daim vazgeçilemez olması bu karmaşık olağandışılıkta gizli değil midir?..Öyle ise bu uyduruk,kayduruk içinde ne idüğü belirsiz"om"lar bulunan korna terapisi de nedir?..Sessizlik olsun diye sessizliğin çığlığına kulak tıkıyanlara gök gürültüsünden korkabildiğiniz kadar korkun,hazzın koşulsuz çığlığına varabildiğinizce varın!..derim.

"Her ne var ise içinde biz varız!..Her ne yok ise içinden biz çıkarız!.."


.............
Söylenecekler yazılabilir!..