Doğacak Çocuğun Şarkısı
Güney Afrika'daki Namibya'nın Himba halkı arasında, bir çocuğun doğum tarihi doğduğunda veya ana rahmine düştüğünde değil, çok daha önce belirlenir: çocuğun “annenin zihninde” ana rahmine düştüğü günden itibaren.
Kadın çocuk sahibi olmaya karar verdiğinde bir ağacın altına oturur, dinlenir ve doğacak çocuğunun şarkısını duyana kadar dinler. Ve bu çocuğun şarkısını duyduktan sonra, çocuğun babası olacak adama bu şarkıyı öğretmek için döner. Ve sonra çocuğa hamile kalmak için fiziksel olarak seviştiklerinde, onu davet etmek için çocuğun şarkısını söyler.
Anne hamile kaldığında, köyün ebelerine ve yaşlı kadınlarına çocuğun şarkısını öğretir. Öyle ki, çocuk doğduğunda yaşlı kadınlar ve çevresindekiler onu karşılamak için onun şarkısını söylerler.
Çocuk büyüdükçe diğer köylüler onun şarkısını öğrenecekler. Bu nedenle, çocuk düşerse veya yaralanırsa, her zaman ona yardım edecek ve şarkısını söyleyecek biri olacaktır. Çocuk harika bir şey yapsa veya ergenlik törenini başarıyla tamamlasa bile, köydeki insanlar onu onurlandırmak için şarkısını söylerler.
Kabilede köylülerin çocuğa şarkı söylediği başka bir olay daha vardır. Hayatının herhangi bir noktasında kişi bir suç işler veya topluma aykırı bir davranışta bulunursa, kişi köyün merkezine çağrılır ve çevredeki insanlar çember oluşturur. Sonra onun şarkısını söylerler. Kabile, antisosyal davranışı düzeltmenin ceza yoluyla değil, sevgi ve kişinin kimliğini hatırlama yoluyla geldiğini kabul eder. Kendi şarkınızı tanıdığınızda, karşınızdaki kişiye zarar verecek herhangi bir şey istemez veya yapmak zorunda kalmazsınız!
Ve bu böyle hayatı boyunca devam eder. Evlilikte şarkılar birlikte söylenir. Ve o çocuk yaşlanıp ölmek üzere hasta yatağına yattığında, bütün köylüler onun şarkısını bilir ve şarkısını son kez söylerler.
Tüm gönül insanlarını candan selamlıyorum. Bu yazı beni çok etkiledi ve hakkında yorum yapmak istemiyorum. İçinde o kadar çok şey var ki..., tam olarak anladığımı henüz hissetmiyorum.
Derinden duygularımla, hepinize anlamlı yarınlar diliyorum.
Bu çok muhteşem bir paylaşım... Çok teşekkür ederim okuma şansı yaşattığınız için. Öyle derin, öyle anlamlı ki; insanlığın yaşadığı tek örnek bu gelenek... Kitlendi yorum dilim, o kadar etkili bir yazı yani... Saygılarımla efendim