dokunmaz hicrana yaban dostları

yalnızım...
belki içimi hiçbiriniz anlayamazsınız.
bedenim ıstanbulun her yerine gidecek kadar özgür.
ama ruhum...
dört duvar arasında,
kapısız bir odada yılgın.
belki en çok ihtiyacı olduğu an budur sizlere.
ey dostlar....
ama ben sağır olmuş bir sessizlkikte yalnızım.
ne yanımdasınız,
ne sesiniz kulağımda.
yine kaldım yalnızlığa...

yalnızım...
artık arayıp tesselliler sıralıyorsunuz kulağıma.
belki biraz zorlayarak sizi,
alıyorum,
belki içten,
belki sahte sevginizi....
hiçbirinize kızmıyorum.
ama bilinki,
geçirmiyor hiçbir söz yalnızlığımı,
ya da bir kaç saat,
yanınızda...

yalnızım...
belki benimki bencillik.
belki korkaklık inanınki.
sanırım her an yanımda da olsanız yokedemezsiniz yalnızlığımı.
ama,
zaten yanımda değilsiniz ki...

yalnızım...
anladınız sanırım,
yalnızlığım değil sizin teselli sözcüklerinizdeki,
hani...