Dönüş
Tuhaf bir rüzgâr esiyor; ürkek serçeler gibi çırpınmada yürek. Bir anda ümit geliverse bile korkuyla, delinir sanki gecenin kahırlı yüzü. Meczup bir gezgin ruh, iki dünya arasında şaşkın, bir yol ki, kesişir kader noktasında. Gönül feryat eder git durma, ama akıl mahcup. İnsan herkese yalan söyler; mutlu, mutsuz oyunlar oynar. Lâkin öyle bir yer var ki içimizde, ona yalan ne mümkün.
Gizli bir mabet gibidir kalp, kimse bilmez. Vicdan en kara zindan ki; nedamet zincire vurur yüreği. Hele bir yanlışa düşsün beşer, gönül tüm askerlerini başına diker. Eğer ihlâs ile tövbeye geldiyse insan, ibadetinde sükûn, gözyaşı su olur yıkar. Adına ne desek de, hangi pişmanlığın veya hangi hüsranın billur pınarıdır bu çağlayan? Oysa biliriz ki, bu insan olmaktır.
Dünya kötülüklerinin veya acıların zorladığı ruh, zaman zaman gaflete düşer. Kirlenir sanki o bilinmeyen bölgede, can evimiz. Gözyaşı, ruhun hayata verdiği tepkidir ve her kiri, her pişmanlığı yıkar. Ve aralanır yeniden dünya penceresi. Güneş, tatlı ve ılık ışıklarını serpmeye başlayınca gözlerine, yepyeni bir heyecanla hayat yeniden başlar.
Şimdi ruh masumdur, gözyaşı selinde yıkanmış, itiraf mertliğinde aklanmıştır.
Rüzgâr tuhaf değildir artık, serçeler sakince kanat çırpmaya başlar. Ümit hayata dair tüm neşesiyle gelir, pencerenizin kenarına konar; tıpkı bir kelebek gibi. Yalan sıyrılıp düşer yere, nefis hürdür. Tövbe ile huzura eren kalp, yolun kesiştiği kader noktasında tevekkül etmeyi öğrenmiştir. Dil lal olur, riyaya sahteye. Beşer şaşkınlıktan kurtulmuş, akıl utanç duvarını aşmış, asi feryatlar durmuştur.
Gülümser aynadaki aksine, oyun yok der, ömür oyuncak değil. Dalda olgunlaşmış bir meyve gibidir, özüne döner. Anlar ki, bu koskoca âlemdeki varlığı, durgun sudaki aksi kadar gelip geçicidir. Tüm sırlar dökülür yokluk aynasında, Yaratan'ın nurundan süzülen bembeyaz bir ışık huzmesi ile o anlatılamaz, güzellikteki âleme aklı ve ruhu ile rücu eder.
Ve Dönüş Ancak Allaha'dır!
"Göklerin ve yerin gaybı (sırrı) yalnız Allah`a aittir. Her iş ona döndürülür. Öyle ise O`na kulluk et ve O`na dayan! Rabbin yaptıklarınızdan gâfil değildir." (Hûd 11/123)