Dost mu?Düşman mı?

İnanmayacaksın bu dünyada dosta,hiçbir zaman göstermeyeceksin gücünü düşmana.
Gün gelir dost düşman,düşman dost oluverir.Eskilerin söylediği bir söz vardır;''En kara günde belli oluyor herşey,anlıyormuş insan kim var yanında kim yok.''İşte ben anladım ki benim kimsem yok bu dünyada.
Hal hatır soran insanlar bugün yüz çeviriyorlar bana.Sırtıma vuran insanlar,bazen düştüğüm yerden kaldırıyorlar beni.Yani bildiğim tek şey bu dünyada kim dost,kim düşman anlayamadım.
Öylesine yürek burkuyorki yaşadıklarım,zamanında gülüp eğlendiğim dostlarım şimdi yoldan geçen bir yabancıdan daha uzak bana.Bu acı hiç dinmez yüreğimden.
Dost mu? düşman mı? diye soruyorum hep kendime.Anlamya çalışıyorum acaba hangisine sahibim bu dünyada.Sonradan anlıyorumki dostlarım sırt çevirmişler bana.Düşmanlarım ise onlar bile yoklar hayatımda.Belki bazı insanlar anlayamayacaklar beni.Kim düşmanı olmadığı için üzülür diye bana kızacaklar belki;ama kimse yalnızlığın insanı ne kadar yıprattığını anlamaz,yalnızlığı yaşayandan hariç.
Eskiden ne yürekli dostlarım var diyordum kendime,şimdi ise ne kadar haklı olduğumu anladım;çünkü
yürekli biri arkasına bakmadan ve mazide yaşadıklarını göz önüne getirmeden gider.
Ben o kadar yalnızım ki ne dosta ne de düşmana sahibim.Bildiğim bir şey var;dosta güvenmeyeceksin.
Ne şuan yaşadığın güne ne de gelmesi beklenen yarına güveneceksin.Bakarsın beklenilen yarın bile gelmez...