Dostluk Üzerine

Dostsuz bu hayat geçer mi... Sevgi dolu gönlümüz olsun... Gerçek dost olan Allah`ı hatırlatan dostlarımız olsun...

Dostsuz hayat tatsız hayattır... Dostsuz kalmayalım; bu hayat dostsuz çekilmez...
Mutlu olmak istiyorsak evrendeki her şeye sevgi dolu olalım... İnsan kendisi ile ve çevresi ile barışık olmalı ki, bu hayatta mutlu olabilsin... İnsan toplumda yaşıyor. Onun için hazırlanmış bir evrende yaşıyor... Sevgi dolu olmak sevmemiz ve sevilmemiz için ilk gerektir. Şu kısa ömürde sevgi dolu olalım... mutlu olmak istiyorsak,birbirimizi sevelim... Dost canlısı olalım... Her insan bir toplumun parçasıdır. Topluma faydalı olması için o toplumu sevmeli... İnsan topluma sevgilerle bağlı... Sevgiler ve dostluklar olmasaydı insanları nasıl bir araya getirebilirdik... En küçük topluluk olan aile ; iki dost insanın ürünü, bir birini seven iki insanın ürünü...

En çok muhtaç olduğumuz dostluk en yakınlarımızın dostluğudur.
Dostluk denilince ilk aklıma nedense eş geliyor... Çağın getirdiği meşakkatler bütün dostlardan uzaklaştırıyor insanı; Bu gün geniş bir insan kitlesinin hep yanında olan dostu eşidir. Evdeki huzur ona bağlıdır. İnsan ömrü evde ve iş yerinde geçmekte bu gün, bir de iş yerinde dostu varsa oh... Mutluluğun yarısını yakalamış demektir insan.

İyi dost nerde bulunur... İyi dost bulmak bir küp altın bulmak gibi sevindirmeli insanı...''Dost dost diye nicesine sarıldım. Benim sadık yarim kara topraktır'' demiş aşık Veysel. Dost seçmek zor iştir. Yalancılarla dostluk bize bir gün ah vah dedirtecektir. İyi dost bulan sevgiyi esirgemesin ondan...Dostluğu yaşatan sevgi ve şefkattir. Sevgisizlik ve şefkatsizlik dostluğu öldürür. Dostluğun öldüğü yerde birlik kalmaz. Hem bir aile hayatında hem de toplum hayatında bu kural kendini gösterip durmakta...

Dostsuz kalma. Şunu da unutma sevgi olmadan dostluk olmaz ...
Birliktelikleri sağlam sevgiler üzerine bina etmeliyiz... Sevdiğimizi Allah için sevmeliyiz... İbadet tadı veren dostluklar kurmalıyız.

Bazı birliktelikler çok sağlam sevgi üzerine kurulmuştur, anne -çocuk dostluğu, karı- koca dostluğu...
"Tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş" Bazı evlilikler için böyle denilmekte. Hayattan beklentileri örtüşmeyen insanlar mutluluk veren dostluklara erişemezler... Tencereye kapak lazım ;Yiğide eş lazım ...İyi bir eş lazım, sevgi dolu bir eş lazım, yarasını sarsın, mutluluk versin... Evi nurla dolsun...

Dostsuz kalmayacağız ancak kendimize dostluk yapmak istiyorsak;önce ,Allah'a dost olalım ve sonra Allah için dost olalım...

Unutmayalım ki; Bu güne kadar dostluğun yükseldiği en sağlam temel hep"Allah için sevmek, Allah için buğzetmek "ilkesiyle atılan temel olmuştur... Bütün dostlukların manevi yolculuk için yapılması ihtiyaçtır. O dostlar ki, Allah`ı hatırlatır sana... Onlara çok muhtacız. O dostlardan çokça edinmek bu tehlikesi çok hayat yolunda insanın kendine yaptığı en güzel dostluktur.

Dostsuz kalamayız... Unutmamalı ki; şu kısa ömürde mutluluğu yakalaya bilmesi için insan, kainatla dost, kendisiyle dost olmayı başarma mecburiyetinde... İnsan önce kendisiyle barışık olsa, hayat boyu dost kalacağı insanları seçmede büyük hüner gösrerir. Kendisi ile barışık olmayan insanlar elbise değiştirir gibi dost değiştirir durur. Kendisiyle barışık insan olmak her insanın harcı değil. İnsan önce kendisi ile barışık olmayı başarırsa, doğru eş seçer, doğru arkadaş seçer. Onlarla doğru ilişkiler içinde olur... Mutluluğun ilk adımı insanın kendisi ile barışık olmasında... ve unutulmamalı ki; yakınlarla dostluğu başarmak mutluluğun yarısı ...Evde eş ve çocukları ile dost olanlar işten eve koşarlar. Ev ona mutluluk verir.

Yaşın ne olursa olsun dostlukla ilgili şunları bilmelisin:
"Ahmak dostun olacağına akıllı düşmanın olsun " denilmekte. Dostların da akıllısı var ahmağı var, yalancısı var vefalısı var... Adam gibi dost çok az...

Yaşın ne olursa olsun, unutma, dostluklar da derece derecedir... çok kıymet vermemiz gereken dostluklar var. Bunların ilki annelerimizin dostluğu... Annelerimizin dostluğunu yitirmeyelim. Onların duası yeter bize... Hayatta en iyi dost insana anne..."Anne gibi yar olmaz" evlerin sıcaklığı anneler iledir.

Unutma... Görüntüden ibaret dostluklar var ve yürekten beslenen dostluklar var... Dostlukta, iki gönül bir olacak... Ene ve nefis yok olacak...Böylesi dostluklar adam gibi dostluktur. Şemsi tebrizi ile Mevlana`nın dostluğu böyle bir dostluk idi... Bütün insanlara örnek dostluk bu... Düşmanları kıskandıran dostluk bu... Dostluğun böylesine nefis ehli erişemez.

Ey dostum dost seçerken unutma şu gerçeği: hırsız ile dostluk kasada biter. Arsız ile dostluk evin dış kapısında biter... Adam gibi dostluk, ancak nefislerini terbiye edenlere açtı kucağını... Ah vah dedirtmeyecek dostluklar kur...

Dost seçerken unutulmamalı şu gerçek:
Meslektaşlarınla kuracağın dostluk dostlukların en faydalılarındandır. Cahillerle dostluk en ömür törpüleyen dostluktur...

Dost seçerken unutulmamalı şu gerçek: Dostlukla ilgili ihmal edilmemesi gereken şeylerin başında "Allah için dost olmak "gelir... Sağlam temellere dayanmayan dostluklar var, onlar ömürsüz dostluklardandır...İyi gün dostları var,"Köprüden geçinceye kadar ayıya dayı'' demeler var...Ve unutma şu hayatta çok arkadaşlıklarla ve çeşit çeşit dostluklarla karşılaşılır.

Bazı evlilikler sözleşmeli dostluk gibi, bazı arkadaşlıklar yanlış arsaya kurulmuş inşaat gibi... Ancak hayat görüşleri aynı olanların dostlukları haz verici...

Öyle bir dostlukların peşinde olmalıyız ki; Dostluğumuz bu dünyada, gökdelen gibi yükselmeli ve dostluğumuz ahirete taşmalı. Ben böyle dostluklara şahit oldum...

Annelerimiz arkadaşlarına hep "Ahiretlik" diye hitap ederlerdi,çünkü onların dostluğu ahirete taşınacak bir arkadaşlıktı. Onların arkadaşlıkları bir ibadetti...
Dostluğun devamı ve güzelliği, dostunun sevdiğini sevmektedir. Annelerimiz "Allah için sevdikleri için " dostlukları hem çok haz vericiydi hem dostlukları ahirete taşındı. Onlar yalan dolan da bilmediklerinden ve girip çıktıkları kapı sayılı olduğudan sayısı az fakat getirisi çok olan dostlukları başardılar... Onların dostlukları imrenilecek dostluklardandı... Unutmayalım;insan için en yararlı olan dostluk "Allahın dostluğunda buluşmak" tır; Ben bu dostluğu annelerimizin hayatlarında gördüm sadece...

Manevi yolculuklar için yapılan dostluklara imreniyorum...


Allahı sev...Ve Allah için sev...
İnsan ,"Yaradılanı yaradandan dolayı sevmeli" İnsan sevgi denizi olmalı...
İnsanın çiçeklerle dostluğu, hayvanlarla dostluğu mutluluk dolu dostluklardandır... Her dostluk bir çiçek gibidir... Dostluk sevgi ve şefkatle beslenmeli ;anne ve çocuk dostluğunu besleyen şefkatin ta kendisi... Şefkatsiz insanlar dostluk kuramazlar, ancak diktatörlükleriyle insanları yanında tutarlar... Onların etrafında karınca gibi insan da görseniz inanmayın dostları olduğuna...