Dün,Bugün Ve Yarın..

Her şey biterken yazmanın ne kadar acı olduğunu bilirim. Ama bu sefer mutluyum bir yandan .. İyisiyle,kötüsüyle bugünlere gelebilmekte güzel sonuçta . Özleyeceğim şeyler,insanlar kısıtlı olsa da anılar kolay kolay silinemez . Bambaşka bir ortam,yepyeni bir hayat değil sonuçta. Anılar,peşinden sürüklenir hep ..

Zamanın çabuk geçmesi için ne yapmadım ki .. Şimdi ise uzaklaşmak istemiyorum senden bana kalan, her bakışımda anıların canlandığı yerden . Zor geliyor,her şeye sırtımı dönüp gitmek . Biliyorum ki şuan bastığın yerlere ben de basıyorum,bir zamanlar senin soluduğun havayı ben de soluyorum. Bu bile yeterken bana,bütün bunlardan uzakta kalmayı dert ediyorum birtek.. Duvarlar bile şahittir ki ben onlara bir tek seni tekrar görebilme umuduyla baktım.

Bugün,seni son gördüğüm yere oturdum .. Kaç ay sonra ilk defa oraya oturmaya cesaret ettim .. Ağlarım sandım,üzülürüm sandım ama sandığım kadar dayanıksız değilmişim meğer. Aynı gittiğin gün ki gibi ağlayamadım . Biliyorum ki buralardan uzakta kaldığımda bu kadar güçlü olamayacağım . Arkanı dönüp gittiğinde,bütün küçük anılar bana yük oldu,hiçbirini üstlenmedin. Çünkü sen hiçbir anıda yoktun, bense ufak tefek şeyleri ?anı ? olarak adlandırmayı seviyordum ..

Son günler .. Anıları peşimde sürüklemek yerine ittiriyorum,benden uzaklaşsınlar diye. Ne yanlış,sen o anıların içindeyken nasıl olur da arkamı dönüp gidebilirim ? Tükenmekte olan umudumla ayaktayım ben hala ..
Sonun başlangıçları acıtırken canımı,ben gene seni düşünürüm ..
Ne gariptir ki, dün gibi hatırlarım seni ..

Dünki gibi ..
Hatta daha fazla ..
Hala ve hala ..
Seviyorum seni ...