Düşünceler

düşündüm de; hayatı kolay yoldan yorumlayıp çoğunluğun tarafına geçersem yaşam nesnel olarak bi şekilde kolaylaşıyor fakat aynı oranda da anlamını değerini örseliyor sonra düşüncemi geliştirip kapasitemin çok azını kullandığımı fark edip daha derin düşündüm... vardığım sonuç bi şekilde sürüden ayrılmamı dayattı öyle de yaptım zaten ikiyüzlü çoğulculuğun avantajlarıyla vedalaşırken onurlu azınlığın (belkide) yalnızlığın huzur veren saflarında yerimi aldım evet az ım ama kesinlikle eminim öz üm oradan belki bir bulutun üzerinde bağdaş kurmuş görünebilirim ama ben biliyorum ki OLMAM GEREKEN YERDEYİM şimdi düşünüyorum da düşündüğü gibi yaşayamayan ın vay haline ve tarih her zaman göstermiştir ki gerçekten düşündüğü gibi yaşayanlar daima azınlıkta kalmış ve dışlanmışlardır hepsine selam durup ne mutlu onlara ki onurlu yalnızlığı tercih edebilmişler diyorum...