Düşünmek İnsanları Mutlu Eder

Hayat insanları tombala çuvalına yönlendirir. Çuvalın içindeki taşların üzerinde
en çok insanları mutluluğa götürecek iyilikler yer alırken en az da insanları
kötü yola sürükleyecek, hayatta perişan edecek taşlar yer alır. Tabiki insanın aradığı
çuvalın içindeki en çoklar değil en azlardır. Taşı çektiğinde görmek istediği
kendisine en çok zarar verecek olanlardır.
Adem oğlu hep zor olanı aramak için kolları sıvar. Önünde geniş kısa yol varken, dar ve uzun yola doğru koşar ( işlerini zorlaştırmayı sevenler olurya )
İnsanlar hayata ufacık ellerle girse dahi, avucuna dolan taşların iyilik olduğunu görür de görmezlikten gelir. Asıl mutluluğun zarar vereceğini düşünür. Mutluluğu,
içi korkudan ürperir de, vücudunda ki kılların diken diken olduğunu
anladığı gibi hissederse; elini kalbine götürsün O kallp geniş yolun kısalığını,
sıvazlanan kolun kolaylığını iyi bilir. Mutlu yol ordan geçer. Yeterki düşünen varlık
bu ışığı iyi görsün ...