Edilgen Yakarışlar
Ateş ve yıldız böcekleri gibi etrafın karanlığı sâyesinde parladığımızı söyler Cenap Şahabettin.
Karanlıkta kalanlar da bu aldatıcı parlaklığımızı görüp hayran olurlar.
Bizlerse utancımızdan veya kibrimizden dolayı doğruyu söyleyemeyiz. Çaresiz kabul ederiz aydınlığımızı.
Meselenin bu noktada kalması güzel. Ancak bazen bu iltifat ve teveccühlerin yönlendirmesi ile gerçekten parladığımızı düşünürüz.
Birkaç saat sonra güneşin altın huzmeleri ile karşı karşıya kalacağımız aklımızın ucundan bile geçmez.
Bu saatlerde güneş de biziz, ay da.
...
İnsan olduğundan daha iyi bilindiği takdirde, o seviyeyi elde etmek ve diğerlerinin gözündeki bu değeri kaybetmemek için sunî hareketler ve meziyetlere bürünür. Kendisinde olmayan güzellikleri varmış gibi gösterir, var olan çirkinlikleri ise örter. Hâsılı olmadığı gibi görünür. İş bu merhaleye geldikten sonra da, müstaîd olmadığı halde, göründüğü gibi olmaya çalışır. Olduğu (bâtın'ı) ile görüntüsü (zâhir'i) arasını tasannu ve 'tekellüf' ile doldurur. Yani altında kalacağı nice yükler, nice sorumluluklar, nice ?görüntüler' yüklenir.
Altını dolduramayacağı, hakkını veremeyeceği meziyetlerle ?'mükellef'' kılar kendisini.
...
Bir zamanlar zâhirim ile bâtınım arasındaki arasındaki bu uçurumu görür ve ellerimi açıp 'Beni bilindiğim gibi yap' duasına sarılırdım.
Kibrimden değil, hicâbımdan dolayı hakikati söylemezdim.
Hem bâtınımı hem-cinsime ifşâ etme lüzumunu duymazdım hem de karşımdakine 'etrafın karanlık olduğu için böyle düşünüyorsun' deyip de onu kırmayı düşünmezdim. Bu çift taraflı hicâb sebebiyle olduğum gibi görünmez ve 'Beni göründüğüm gibi yap' nidâsına sarılırdım.
Kendimi göründüğüm (bilindiğim) mertebeye gelmekle 'mükellef' tutardım...
...
Çocukluk işte, deyip gülüyorum şimdi.
İkilikten, ikilemden, zâhirden, zevâhirden sıyrılıp pervâsızca karanlığın ortasına dalıyorum.
Aysız, yıldızsız bir karanlık. Bütünüyle bâtın.
Ve sıyrılıyorum tüm edilgen yakarışlardan.
Bir başıma mırıldanıyorum: 'Beni bildiğin gibi yap.'
Gözüm ufukta.
Güneşin doğmasını bekliyorum...
