elveda

Merhabayla başlayan her şey gibi elvedayla bitiyor bu da...

Çok zor bunları yazmak benim için, seni kendime yasaklamak çok zor. Sen benim yıllarımsın, dile kolay; yıllar... Mevsimlere sığmadı hasretim!

Çok sevdim seni be sevdiğim! Çok ağladım uğruna... Hala yanıyor içim!

Sana bitti diyeli çok oluyor ama kendime diyemedim bir türlü, her güne adınla başlıyorum. Hayalin dolaşıyor bomboş odamda, kendi yalnızlığımda kayboluyorum. Kimseye nazım geçmiyor, kimsesizliğe sığınıyorum. Her şey mi kötü gider bir insanın hayatında? Bende gidiyor. Öyle alıştım ki yalandan gülmeye, gerçekten mutlu olmak nedir hatırlamıyorum.

Ne olurdu değseydi bunca harcanan zamana... Ne olurdu gerçekten sevseydin sen de! Bu kadar yalana ne gerek vardı söyle! Tertemizdim ben, sevdim dediysem sevdim gerçekten. Sense ne zaman kime seviyorum desem diye planlar peşindeymişsin! Kırıldım Burak çok kırıldım... Ben sana aşk demeye kıyamazken sen başkalarına neler demişsin. Onlar önemsiz diyorsun bide utanmadan! Ben neyim öyleyse?!

Bırak Allah aşkına! Bırak bi daha çıkma karşıma! Bırak ne olur...

Bunlar sana döktüğüm son yaşlar... Sana yazdığım son sözler bunlar...

Elveda sevgilim...
Adını anmayacağım bir daha...
Bakmayacağım fotoğrafına...
Sevmeyeceğim, özlemeyeceğim, istemeyeceğim!
Elveda sevgilim
Elveda!