Elveda

Işıkları kapattım bu şehirin,yağmura bıraktım dualarımı...
İçimi acıtan bütün şarkıları dinledim sabaha kadar,soğuk ciğerimi söken bir bardak suya güvendim öldüreyise...
Şafak vaktinde hayatıma giren bütün kadınları dinledim,hep onlar anlattılar ben hep dinledim nedenlerini.
Bozguna uğramış hikayelerin hep polyanası gibi karşılarına çıktığımı farkettim,bazen ciddi ciddi psikologları olduğunu düşündüm bu kadar kendimi aşk'a inandırırken bu pencereden bakmak inanın zormuş. Sevmek şimdilerde tişörtlerin önündeki marka reklamları gibi ucuz,içerisine girdikçe boş kağıtlardan değersiz bir söz benim için..
Şiir olmayacak kadınların şairliğini yaptığım için pişman değilim ama kalbim kırık.
Her sokağın köşe başındaki binbir numaralı hayatın yalnızlığıyla hayatı bana öğreten aşklara..
Eski bir hikayenin son sayfasından elveda !