Elveda herşeyime!!

Bütün hatıralarıma ve yanlızlığıma attığım virgülün devamına son namelerimide katarak"elveda" noktasını koyuyorum.Koyduğum nokta mürekkebimden çıkan bir damla değil kalbimden akan bir kandır adeta.
Ama bu kanı ben yanlız değil yanımda olmayan bir "siz" ile attım.Yanımda olmayan siz.Siz her zaman aynı tavır ile soğuttunuz beni hayattan ve herkesden.Yanımda olmak yerine yukarıdan bakmayı denediniz.Elimden tutup sırtımı sıvazlamak yerine bağırıp çağırdınız.Şimdi bu mektubu yanlız size değil sizin gibi yapan tüm dostlarıma yazıyorum.Yanlızlığıma bir virgül daha koyan hepinize.
Benim her zaman umutlarım vardı.Hayata dair hayallerim vardı.Seviyordum yaşamayı.Ben sizin karşınızda kumdan kaleleri olan bir çocuktum.Siz her dalga ile yıktınız hayallerimi.Ben her dalga ile dahada hırslandım bir daha yapmayı denedim.Ama artık büyüdüm ve anladım ki dalga hiçbir zaman durulmayacak.Sizde "ben" duygunuz ile yıkıyorsunuz hayallerimi.Artık beyaz bayrak elimde uzaklaşıyorum kumsaldan.
Haklıydınız kendinize göre.Haklıydınız.Ben ise yanlızlığımın içinde yanlış duvarları karalıyordum.Ve hatalar yapıyordum.Ama siz hatalarımla kabullenip beni düzeltmek,arkamda olup sırtımı sıvazlamak yerine benim yüzleşmemi ,acı çekmemi beklediniz.
Siz bunlara pişmanlık dediniz.Ben ise yanlız acı çekip yaralandım.
Şimdi anlıyorum ki; olmayacak bu kaleler dalgayı yenecek kadar büyük değil.O masum çocukda dalgaları omuzlanacak güçlü değil.O yüzden topluyorum tüm virgüllerimi.Koyuyorum son noktamı.Elveda...