Eskidendi

Sevmek eskidendi,
Yoktu ki alternatifi insanın paylaşmaktan başka.
Ne yollar bu kadar kısa, ne insanlar ulaşılabilirdi şimdiki kadar.
Mesela elektrikler bir kesildi mi bir kaç gün gelmezdi.
Bir diziyi kaçırdık mı, bir hafta beklerdik kısa tekrarı için, internetten girip hemen izlemek yoktu.
Videolar nerede, bir resim bıraktı mı uzağa giden ne de büyük şeydi. Hatırla çıkarırdık sandıktan ayda bir ailecek albümleri...
Zırt-bırt mesaj çekebilmek, anında ulaşabilmek her istediğine ne mümkün. Ne mümkün istediğin her an sesini duyabilmek uzaktakinin... Bir telefon geldi mi sevilenden, dolaşırdı elden ele şimdi nerede olduğunu bile hatırlamadığımız o ev telefonun ahizesi.
Uzun uzun zamanlar gelmezdi bir giden. Gitmenin bir anlamı vardı.
Özlemek vardı be!
Hasretlerin bir anlamı vardı!
Bir bakışa, bir gülüşe yüklenen anlamlar vardı.
Klavye aşkları, sanal gülücükler, alfabetik ilişkiler çaldı hepsini bizden. Dizilerde ki çapraz ilişkilere verdik sevgimizi, ilgimizi. Kurban ettik yaşanmışlığı, yazılmışlıklara. Kendi hikayelerimizi, kendi hüzünlerimizi, kendi aşklarımızı feda ettik, bilgisayar, televizyon ekranlarında...
Anlayacağın, sevmekte eskidendi sevilmekte.
Galiba bir daha geri gelemeyecek kadar çok eskiden...