Etnik İttifaklar - 1

Toplumsa oluşumun, henüz farkına varılamayan dönemlerde, toplumsa oluşumların sissi ama nesnel zorunlulukla beliren o belirsizliğinin içinde (karanlığın içinde) yine de; süzülenin, az az belirenin; seçimlenir olanın aydınlık oluş vardı. Ve sosyaldi komün birlik eğilimleri yerine artık özneldi (kişi ve kişiler hoşlanmasına veya kişi, kişiler memnuniyetine değin olanın meyil oluş) eğilimleri de başlamıştı. Sosyal birlik eğilimleri toplumsa nesnel eğilimlerle toplum uhtesine yarılmış.

Sosyal birlik eğilimlerinin sırf öznel anlama olan sözel aktarım yanı da halk eğilimleri olaraktan halk alan içinde sürecekti.Yani böylece ilk taban olan özne nesne karışımlı sosyal birlik eğimi; toplumsa ve kişiye dek belirgin iki eğim daha yapacaktı. Kişiye dek ve sosyale dek eğilimler, sosyal ve özel hayatın şekli olaraktan halk alan içinde yaşanacaktı.

En az iki etnik birliğin, karşılıklı hediye sunumlarına değin, tekrari davranışları vardı. Her birinin emek ürünlerini sunma ve ürün değişme edimlerine dek sık sık yaptıkları tekrarlı (takasıtı) eylemlere değin yapılanların yinelenenmesinden kaynaklı edimlerdeki bir anlamcı fark etmenin ayırdını ortaya çıkarmıştılar. Takastaki tekrar edilebilirlikten kaynaklı ve verili davranışlarla sonuç almanın akıllarda yer edilen bilince dek yol olması; su yüzüne çıkmıştı.

Bu yeni tutum, ittifaka giden yolun adımlarıydı. İttifakın etnik grupları, sıkı bir temas içine sokması vardı. Bu temas da; etnik yapıları, temel var oluştu bir düşünme düzlemi içinde var olmalarını ön görüyordu. Bu yeni ön görüler eski sosyal birlikçi yapı içinde olmayan ve eski yapı üyelerini eski yapı içindeki gibi davranmaktan kısıtlayan baskılardı.

Açıkçası eski sosyal birlikti yaşama neredeyse tümden yasak ve aykırı olan bir anlama idi. Çünkü yeni ittifak her biri ayrı totemdi öznel anlayışla girişen, bir anlaşmaya dayalı oluşma idi. Bu oluşma, giderekten de, bir yaşam ve bir soy oluş olacaktı. Dar totemi oluş böylece kapsayıcı oluşla biçimleniyordu. Bir totemden olma anlayışlı tabunun aşılması gerekiyordu. Artık totemler ittifakın isteklerine (zorunlu oluşlarına) göre var olanı yeniden biçimliyordu.

Bunu aşmanın aşılması gereken temel üç yolu vardı: Birinci yolda; yeni yapının sindirilir hazmedilir, benimsenir ve kabul edilir olması için yeni yapının eski sosyal birlik aidiyetçi anlamasına ve anlatıma dek iletişim kodlarına dönüştürmekti Böylece üyelerin, yeni olanı anlayabilmesi ve yeni olanı zihinlerinde demlendirebilmeleri içine sokulmalıydılar.

İkinci olaraktan da ittifaka dek yapılan anlaşma ve tutumlaşmaların akil kişilerce akıl edilip ifade edilmesiydi. Bu nesnel zorunlulukları, nesneden kaynaklı bir zorunluluk olacakla değil ise de, eski totemi mantık düzeni içinde semboller üzerinde anlatmak gerekiyordu. Böylece eski işlevsiz ritüel ve tutumlar birliğin dışına atılıyor, yeni olan anlayış ve tutumlar da yeni totemi semboller üzerinden, birliğin içine alınıyordu. Bu dönüşümdü (transformasyondu).

Üçüncü olaraktan da, her bir ittifak grubu totemleri, yeni ittifakı tutumlarının biçimlenişini kendi üzerlerine alarak, totemlerin her birinin, kendi alanlarını düzenlemeleriydi. Böylece yeni olanlar olumlanmış, meşrulaşmış, yeni ve sindirilir olan genetik koddular. Bu kaodlar baş döndürür denli sık değişecekti. Bu kod içinde, sosyal olanla (inanıcı- aktarım olanla) topluma dek, nesnel olanların hitabı vardı. Yapının temeli, bu iki ayak üzerine inşa idi.

Bu yeni dönüşümlerden birisi, eski totem kardeşliği idi. Eski sosyal birlikti totem kardeşliği aidiyet tutkalı, şimdiki ittifakla yanına bir ikizleşme (eski kardeşlik yansıması benzeri olanı) almıştı. Artık eskinin, yeni bir ikizi (iki eşmesi) vardı. Her yeni olan eskinin bir ikizi gibi ele alınıp dönüştürülecekti. Bu ilk ikizleşmeden biri, karşıdan ittifak ve akraba olma kardeşliği idi.

Eski yasa ancak kendi totem kardeş aidiyetliğinde olanların temas edebilme meşruiyetti tabu olurluğunu ön görüyordu. Kardeş (bu kardeşlik bu günkü gibi biyolojik kardeşlik değildi. Ata totem yolu bir sosyal birlik içinde cinsel sağlayış başta olmak üzere diğer zorunlu sağlayışları yapabilmenin inançlaşan anlayış ve kültür birliğidirler) olmayanlar ile temas edemez, cinsel ilişki kuramazdı. Bunları sağlamanın sosyal inancı sembolizm yolu karşıdan kardeşlikti. Yani herkese duyurulan, ilan edilen kardeşleşme idi.

Yeni olan eski olanla eşleşerek, kıyas edilerek anlaşılıyor ve fark konturlar sindiriliyordu. Yine eski araçsa tutumdu öznel anlamalı olan edimler, aynı bir totemden tabu kardeşliği oluştan kaynaklı olmanın fikri ile aşıldı. Sürecin, temel sağlayıştılar karşılanması olan ana eğimi; şimdiki yeni süreç içindeki insanı daha özgür kılan gönenci, eski öznel tabudu baskılardan daha üstün gelmişti. O günkü tabu müesses olanın (farkına varılamamış nesnel belirmelerin anlayış olacakla belirmesi dokunulmazdan tabu kılınmıştı.) dokunulmaz oluşla ikamesi idi.

Ama sık sık yeni ittifaklarlan bu tabudu olan öznel anlamaların da, aşılması gerekiyordu. Girişen, sosyal birlikti komüncü deneyiler, yeni uyarlamalarıyla güncellendi. Bu birikme tecrübeleri ile bu yeni yeni çelişki ve sorunların aşılmasına, girişildi.

Sorun, tıpkı eski sosyal birlikti komün düzendeki bağlaşıklık gibi kardeş eşilme totem bağcı yol, ile aşılacaktı. Yeni olan, aynı totem soydan oluş, aynı sosyaldi komün birliğin üyelerinin doğurma, doğurtma ve geleneksel kültürel aktarımdı tekrarlarına olan aşinalıklarının üzerinde ve koruyuculuğunun konturları üzerinde belirginleştirilmeliydi.

Bu denli bağcı olan; özneldi biyolojik anlaşımdı türeyime dek; doğurma ve doğurtması, işini iki karşı grubun, kutsal buluşma yerlerindeki, temastı noktalarında, gerçekleye bilirlerdi. Bir çeşit yeni anlayışla kutsanmış olan bu ittifak; kutsal tabusal (inşacı) aşk evlerinde doğan bu çocuklar, yeni nesil bir aynı tabudu kutsal totem soydan olmanın ürünüydüler.

Sürecek