Ezik Şirket

gelenler gidenleri aratır sözüne pek inanmasam da bu söz üzerine söylenen her şeye iyimserlikle yaklaşsam da; durum kısaca şu...

Şirketin başına yeni gelenler aslında dışarıdan gelenler değil. Şirket üç kardeşten ikisinin ayrılmasıyla en büyük kardeşe ve iki genç oğluna kaldı.  Böylelikle tıpkı politika da olduğu gibi yeni gelenler kendi kurallarını koymaya başladılar. İlk kural çalışanları huzursuz etmekle başladı. Bu genç iş verenlere kanımızca yani biz çalışanlar; bunlara akıl hocalığını yapanın yalaka Müdür olduğunu konusunda hem fikiriz. Bu  "E' den başkası olamaz...

Bazı arkadaşlarımız mesela sakalın uzun; aslında sakal bahane, bazı arkadaşlarımız zimmetine para geçirdin gibi konularla bazı arkadaşlarımızsa aptallıklarına doymasınlar; yazar kasaların çekmece ceplerinde Viegra hapları unuttukları yüzünden işlerinden oldular ki bunlar gelir gelmez yedek anahtarları yaptırıp gece kontrollerine başlamışlardı çünkü...

Geçen sene garip bir şey oldu. E müdür geldi. Aslına olandan haberimiz ya da haberim vardı ve şöyle dedi; Necmi şirketin bir takım mali sıkıntıları var. Şu istifa dilekçesi örneği yazarsan ve şirkete yardımcı olursan mutlu oluruz. Elbette yazarım. Bazı arkadaşlarsa bu dilekçeleri vermediler. Yazdım imzaladım bile. Her halde E müdür yazımı beğenmemiş olacak ki; yazın okunmaz halde Necmi kardeşim dedi. Sana zahmet yeniden yazar mısın? Derken sabah erken oldu olmadı bir iki ay sonra bir fotokopi kağıdı. Aynen şu yazılı; burada bulunan arkadaş şu şu kimlik nolu beş ay süreyle geçici görevli olarak şirketimizin bilgisi dahilinde çalışmaktadır...Sigortadan gelenler olursa bu kağıdı gösterirsiniz kardeşim.

Hepsine eyvallah dedim ya da dedik.

Eski yönetim zamanında maaşlarımız tam olarak ki pirimlerimizde dahil olmak üzre bankaya yatardı. Durum tam tersine  döndü. Küçük bir miktar bankaya yatmaya geri kalansa herkesin bildiği bir konu elden ödenmeye başladı...Hala da aynı şekilde devam ediyor.

Fazla uzatmayayım bu yazıyı okuyacak dostlar için; bu ay o minicik miktar da yatmadı bir gün sonraya kaldı. 

Kızdım. Dün gelen müdür vasfı olmayan eski bir şirket çalışanı abi bütün o söylediğin her şeyi yukarıdakilere anlatsaydım kavga çıkardı. Bir tek sen aramışsın. Lütfen abi burası devlet kurumu değil.  Şirket. Adamların o an durumları olmaz ( eskilerin hiç böyle alışkanlıkları yoktu ) bir yerlere para ödemek zorunda kalırlar o için yoktur vs...

Bu vasfı olmayan insanı pek severim. Komiktir. Ya dedim kardeş gördün mü hiç aklıma gelmedi söylediklerin. Üzüldüm şimdi. Abi ben bile her ay ödemelerimi yaparken bir kaç gün sallıyorum sen de salla olmaz mı? Sonra kalbimiz var. Tekler filan...Hiç aklıma gelmemişti. Kalbim mi var?

Madolyonun öteki yüzü....

Bir müşteri ağzından çıkan sözler; abi senin patronlar bir villa satın almışlar aklın hayalin durur. Bahçeye bile ısıtma sistemi kurduk. Ben de pişkinim amma da. Oh oh dedim kışın kar manzaralı kahvaltı pek güzel olur...

Yakın bir zamanda...

Onlara yakın bir çalışanın ağzından; abi sizin maaşları geç ödemek için her türlü taklayı atarlar.  Taklacı güvercinler bile şaşırırlar onlar takla atarlarken. Arabasını değiştirdi geçenlerde. Altına bir Şavrole çekti fiyatının ucu bucağı yok...

Kurum değil.

Özel Şirket.

Ama ne özel şirket. Hava da kara da tuttuğunu şey yapan cinsinden...

O ara "E" müdüre aynen şöyle demiştim; İstifa dilekçesini bana uzanan ellerine vermeden önce;

Müdürüm dedim ben en büyük kazığı SOSYAL DEMOKRATLARDAN YEDİM...haberiniz olsun. Eline verdim dilekçeyi...Ezik Müdür...