Farzet ...!''

28 Aralık

Farzet;
bir sonbahar akşamı sakin ve sessiz ve belki korkak! Belki hain belki zalim.. Ağaçlar yapraklarını dökerken yere, gömülürken toprağa her bir ot, kökünden uzaklarda... Bir çınar ağacı gibi kök salmışken toprağa umutsuz bir sonbahar gecesinde ayrılık!!
Zor belki nefes almak,zor belki yaşamak ve zor kadere kafa tutmak!
Senden dakikalarca uzakta,bir yüreğin kahır dolu atışlarında, haykırışlara yenik, kaybedilmiş umutlarla dolu,dealarca okunmaya meyilli cümlelerim...
Kaldıramaz olmuş beden, çırpınıyor hayatta kalmak için!Hadi gel kurtar diyor umarsız ve umuda uzak! Zaman akmış şerefe inat kurulmuş bir tuzak!Kalbe gerek değil öğüt,nasihat..Gidecek olmuş ayaklar,kopacak olmuş kökler topraktan,dökülüyor herbir adımda binbir yaprak,bu nasıl kilometre; nasıl uzak,pusu kurulmuş , gerçek olmuş tuzak!...Dayanamıyor yürek ,bir deli çığlıga kurban olmuş beden, oflar sarmış dört bir yanı..
Tükenmiş umutlar bitirilmiş gücü sevginin, isyanlara konu olmuş adın,bastıramadın say kendini,ağrır olmuş sol yanlar, belki de sanadır çığlıklar,sanadır bu ağlayışlar!...
Farzet;
Bir gece geliyorum başucuna,ağlıyorum hıçkıra hıçkıra,dayanamıyor yürek kurban oluyor beden sana!.. Sakin sessiz ama isyan dolu haykırıs dolu bakışlarıyla karsındayken hayat ve ben biçare koşmak isterken saçların rengine...Bacaklarım tutmaz oluyor,gözlerim kararıyor...Düşüyorum herbir telinden umarsızca...
Yürekse kuş misali çırpınışlarındayken hâlâ koşamaz oluyorum sana,kilitleniveriyorum kapılarında!...Gel kutardiyemiyorum, uzat elini diyemiyorum,tut bırakma diyemiyorum,korkuyorum diyemiyorum sana!
Gece karanlıgı bir baykuş sesi penceremde uğursuzluk mu işareti,saat oluyor bir-iki,gözlerimse tavanda!.. Ayaklarım zincirlenmiş koşamıyorum sana!..
Gidiyorum bir o yana bir bu yana ,ateşler yanıyor avuçlarımda, dayanamıyor yürek kurban oluyor beden sana...Güneşin kızıllıgında düşüyorum avuçlarından,kurtar nolur diyemeden,güç isteyemeden, yollarına kapanıp dökemeden sicim gibi yaşları..
olmuyorsun sen olamıyorum ben...yenik düşüyorum ateşlere,yenik düşüyorum zamana, mağlup ediyor beni gözlerin..
seslenemiyorum ,sesim çıkmıyor...
kabus diyorum olaylara,uyanayım devam deyim yaşama...
Kurtar diyemeden ellerini göremeden açılıyor gözlerim alev dolu sabahlara!...