Fırsat Varken

Dışarıda bir bahar, dışarıda bir yaz. Radyo da eski şarkılar. Hani insan yolculuk yapar bir yere otobüs ile her ne hikmetse hep eski şarkılar çalar giderken ve gözlerimiz hep camdan dışarıdır...
Başlar sonra hayaller cam kenarı koltukta. Ya düşünülen sevgilidir ya da gideceğimiz yer ile ilgili gerekli gereksiz kalp atışları değişik heyecanlar. Ama ne zaman otobüs ile bir yere seyahat etsem ilk işim cam kenarı bir bilet almak olur ve sonra gözlerim bir şair gibi yazmaya başlar doğayı. Tüm güzellikler o anda görünür insanın yüzüne ve bir anda satırlar dolusu akmak ister insan. Kendini her şeyden soyutlayıp; negatif enerjinin bütün akımlarını üstümüzden atıp, yeniden bir güne başlar gibi yeniden doğar gibi bakmalıyız etrafa.
Akşamki kederlerin inadına bugünün tadını çıkarmalı insan. Çimene, dağa, taşa çıkmalı. Bırakmalı kendini doğaya. Yılan misali kıvrılmalı insan topraktan güç almalı çıplak ayaklar ile. Kısacası güzel bir yolculuğun tadını çıkarmalı yüreğimiz. Gözlerimiz görmeli ve yüreğimize bir uyarı göndermeliyiz, işte bugün diye. Yaşanacak bütün güzellikler bugün diye yeniden açmalıyız bahar çiçekleri tadında ve meyve vermeliyiz dal dal...
İnce bir meltem esmeli yüreklerimize ve doyurmalı bizi aşk havası. Dışarısı güneş dışarısı bütün negatif güçlere inat pozitif! Yol boyu sevgili olmalı bize müziğimiz. Dinlediğimiz şarkı, gözlerimizdeki ahengi değiştirmeli ve daha farklı bakmalıyız hayata. Tutunuşlarımız daha sağlam olmalı ve biz yüreğimizi alabildiğince ferah tutmalıyız zira yaşanacak pek fazla zaman yok beklide. Bu kadar güzellik belki de gelip geçici bir şey. Diyoruz ya hani gelip-geçmeden farkına varmalıyız adım başı ağaçların. Farkına varmalıyız yaşamanın, nefes alabiliyorsak hala ve bu yazı okundu ise tek solukta daha ne duruyoruz ki camdan bir nefes alamamak için, fırsat varken henüz daha geçmemişken bir şeyler. Eskimeden bir nefes daha...


Uğur Zengin"

12 Nisan 2009 2-3 dakika 50 denemesi var.
Yorumlar