Gecenin Silueti

Senin adın bu kadar aşkken sevgilim, şimdi hangi solak sevda ayırabilir sağımdan seni? Kalbimin resmiyette dekstrokardi taşıdığı bir gerçekte teslimiyetim senli akşamlaradır. Özlemek yetmiyor artık seni, saatim falımda çıkmış bir sen duraksaması; saliseler ayırmak istemiyor bizi.

Biliyor musun? Hangi imkansızlık senin tacınsa ben orada baş tacıyım umut çiçeklerinin. Soldurmakta madem Güneş hepsini, kalbimde sularım da bırakmam. Harfler bile italik bir amaca hizmet ediyor bu gece. Lacivert seçiyorum günahından seni, yılların tamamlanılmışlık vebasından heba edelim ayrılıkları. Ne olacak ki? Gözüm sen ol, kalbimin notası sen ol. Hep sen çalsın her şarkıda. Şimdi kimin mutluluğusun umurum değil . Bende kıyılan aşk zaferi, sende filizlenen hasreti geriye atan bir gidiş... Karanlıkmış aydınlık sensiz uğramazmış mümkün değil, boş ver. Ecnebi hassasiyetimde sana mühürlü opera aşk, hicranı köşesinden savsın. Bugün de kıyıldı cesaretine aşkın ve bir yıldız daha sen diye kaydı. Güneş açtıran mevsimi geldi; kalbin bende buz madem, kırarım acımam. Sıcak dediğim yer burası, senin evin. Cesaretten seçici bekleyiş mükafatı; araç kanatlar ise taktım, uçuş yalnızca sana serbest ve uçaklardan şimdiden özür dilerim. O kadar hızlı uçarım ki aşkının bel kemiğine; türbülansa girer sensiz yaşanan o her kaderim, kederim...