Gençlik Sözüm Size...

Gençlik banklarda oturup tartışadursun, derslikler neyin ne olduğunu bilmeyen insanlarla dolsun. Her gece kadehlerin dibine vuran, sigara dumanlarında boğulan, küçük beyaz haplar yutan, yalanlar söyleyip kahkahalarla yıkılan, suni eğlencelerle yok olan gençlik?

Yaşı belli bir sınırın altında olan insanlar, insan olmaktan bir haber yaşıyor. Hayatın anlamını aşkta arayan gençler, daha aşkın ne olduğunu bile bilmiyor. Nedir âşık olmak? Öncelikle bir eylem olmadığını belirtip, hissetmekten ibaret olduğunu söyleyebilirim.

Sinemaların arka koltuklarında öpüşüp koklaşıp, çimlerde oturup biralar açıp, alışılmış tatlı ballı kelimeler harcayıp, daha iyisi gelene kadar onunla olmak mıdır aşk? Boş zaman doldurmak mıdır? Kimsesiz kalmaktan korkmak mıdır? Yoksa dokunmatik arzularla boyanmak mı?

Biriyle yuva kurmak, aynı yuvayı adını bile bilmediğin biriyle düşüp kalkarken yıkmak, can yakmak, hayatta bir rolün varmışçasına yaşamak, yalandan ağlayıp öylesine gülmek? Sonrasında toplayıp kırık dökük hayallerini siyah bir valize, çekip fermuarını, yine kendine doğru sefere çıkmak mı aşk? Bir sayfa kapanırken diğerini açmak mı?

Bir takım arzuların dışa dönük yaşanabilirliğine aşk diyorlar. Oysa aşk sanılanın aksine; her şeyi ortaya saçmamaktır. Kendine saklanmak, kendine saklamaktır. Herkes avaz avaz bağırırken susmak, yeri geldiğinde kısık sesle konuşmaktır. Özlemektir kimi zaman, kimi zaman vuslattır.

Kim olduğundan bir haber, biçare gençlik; çirkeflerinden uzak tut aşkın adını, bari hatalarınla onu kirletme?