Gönlümün Kıyısından İki Hırçın Dalga

Her hecesine duygu yüklediğim bir yazı değil bu.
Bu sefer noktasına kadar sen varsın kalemimin ucunda.
Bana karşı duymadığın o sevgin ve beni her seferinde anlamayan yüreğin dışında..

Eeh be güzelim birde anlayabilseydin keşke şu bende ki yerini,
Yüreğimin kalıbına uydursaydın aşkını,tellerle ördüğüm şu boşluğa.
Hem hayali bile güzel düşünsene..
Yok yok.. biliyorum düşünemezsin sen,çünki bencilsin.
Bencil felan değilsin aslın'da benim uydurmalarım fakat masum'da değilsin.
Tüm salaklık bende zaten beni bile düşünmezken,
ismimi bile söylemek zor gelirken,hayal etmek sana ağır gelir biliyorum..
Seviyorum..,seviyorum ama anlatamıyorum,inandıramıyorum kendimi sana bir türlü..


O içinı taşla doldurduğun kalbini un-ufak edip bir kereliğine mahsus olsun gelseydin..
Ozaman ne kağıtlara nede kaleme ihtiyacım olurdu.Gözlerim yeterdi seni sana anlatmaya..
Hem baksana gönlüm bile el vermiyor seni kağıtlara yazışıma..
Belki komik gelebilir ama,
Sana,senin sen olduğunu unutturacak duygular,hayaller besliyorumm tam şuracıkta..

Bitirmek istiyorum bu sözleri burada,öylece yarısında bırakmak.
Çünkü biliyorum okumayacaksın okusanda yarısında kesip atacaksın bir kenarlara
Belki kesip atmayacaksın bile/istisna..
Belki içten içe,kendi kendine kahkahalara boğulacaksın dalga geçer gibi.
Evet dalgası geçilecek bir insanım
Çünki ben, kalbinin en arka sayfasının son cümlesindeki en son hecenin noktası kadarım
ve buna rağmen hala sana sırılsıklam aptallaşırcasına aşığım.