Göz ve Renk İşte Ahenk!

Göz ve Renk İşte Ahenk!

Sıradışı bir tevafuktu çimen yeşili gözlerinle karşılaşıp doymadan dalıp gitmek. Aniden kararmıştı gözlerin, aynen bahtım gibi. Önce elaya çaldı bir müddet, sonra kahverengi daha sonra ise kömür karası olup karalandı...

Buruk sevgilerin göz rengi idi bakakaldığım bu renkler. Gocunmadım, lakin üzüldüm, ama hiç isyan etmedim kaderime. Her rengin kendine has olan karakterlerinde kayboldum ve çeşitli özelliklerinden kendime pay biçtim.

An be an değişiyordu gördüğüm gözlerdeki ihtişamlı renkler bukalemun edasıyla; yavaşça ve akılalmaz şekilde... Dizi dizi karşılaştığım bu tevafuklar silsilesinin, olumlu ve olumsuz birçok etkisi oldu fikir dünyamda. Kimi zaman ağladım, kimi zaman gülüp geçtim acımasız değişikliklere.

Hakka duyulan muhabbetle dökülen gözyaşları haricinde, ağlamanın hiçkimseye faydası dokunmamıştır elbet. Kim ki; sevdiğini beşeri varlığı ve fiziksel özellikleri hasebiyle değilde sırf Allah rızası için severse, en güzel mukafatlara karşı büyük bir adım atmış olur muhakkak.

Değişen her göz rengi, sevilmiş yada sevilecek sevgiliyi temsil edecektir hayatımızda. Lakin üstünde durulması gereken asıl mevzu şudur ki; değişimlere takılmadan yaratılmış ihtişamların her birinden feyz alıp, esas olan yaratıcının mükemmel tecellilerinde kendimizi bulmaktır. Bulmak için kaybolmak gerekir.

Kendinizi tefekkür içinde kaybedin ki; bulasınız... !

Kaybolmak dileği ile...


Ahmet TOPAL
18.08.2009