Gözlerin

Gözlerinin özüme karışmasını özlemiştim mesela. Kazara gözlerime çarptı gözlerin, ruhumun fidan bahçesinde figan dalları yeşerdi, yanlışlık oldu; özür dilerim.

Gözlerimi kapattım, gitmesin diye gözlerin. Kapatırsam bir daha görürüm sandım, yıldızlardan daha yakın olamazmışız ki… Ben, gökyüzünde yeryüzünün çiğ tanelerine itaatkâr, sen, yeryüzünde gökyüzünün yıldızlarına mütemadiyen gönüllü gitmelerin ezber kuyruklarını takan… Bu yüzden kayıyormuş demek yıldızlar.

Yapmadım. Yapmadım işte. Bir geliş daha yazmadım aşka senin için; giden özlememişse gelişimi.

Gözlerin sevgilim, sanki şimdi bakıyor gibi buğulu gözlerime. Yağmurlarımı silecek gibi. Gönüllü şemsiye olacak da imdadıma yetişecek gibi. Kahretsin, bekleyişlerimden ve hasretinden fazla olamadı saadetim.

O gözlerle mi görmedin beni; ne de güzel olurdu görmesi beni, o yürekten hiç bahsetmiyorum. Ömürlük yatardım, müebbet sevilseydim yüreğinin mahpushanesinde; volta bile atmazdım, korkardım başka bir aşka gitmekten…

Dilara AKSOY