Gözyaşı
?'Gözyaşının bile görevi varmış. Ardından gelecek gülümseme için temizlik yaparmış'' demiş Hz. Mevlana. Doğru da demiş aslında.
Gözyaşı...
Yüzümü çok temizledi gözyaşı. Tuzluydu. Ve yakıcı.
İnsan ağladığında hep kızar kendine, ağladığı için. Yada ağlatana kızar, tabi ağlama sebebi başkasıysa. Ama ya sonra? Gözleriniz kuruyunca ağlamaktan... Gözleriniz bitirdiği halde ağlamayı, hıçkırıklarınız kesilmiyorsa...
Ama hayır. Gözyaşı temizleyicidir. Geçmişin lekelerini temizler. Bugün hatırladıkça gözlerinizin dolma sebebi olan şeyleri yarın tebessümlerle hatırlayacaksınız. Biten aşklar, arkadaşlarınızla geride bıraktığınız tartışmalar ve deha niceleri... Ağladıkça temizlenecek duygularınız. Ağladıkça sindirebileceksiniz bazı şeyleri.
Ve sonunda ''bingo!''. Geçmişin üzerinizdeki etkisi hoş bir tebessüm. Ağlamak geçmişe olan saygınsını arttırır insanın. Geçmişini nasıl hatırlayacağını belirler.
Ve bu yalnızca hak eden insanların ulaşabileceği bir şeydir. Ağlayabilen, ağlamaktan çekinmeyen. Çünkü sadece yeterince ağladıktan sonra temizlenir duygularınız. Geçmiş parlamaya başlar gerinizde. Hatıralarınız canlanır ve yük olmaktan çıkar.
Dönüp bakınca hatırladığınız sevgilinin gözlerindeki bakışı hatırladığınızda sinirlenmez, kırılmazsınız tekrar tekrar. İyi ki yaşanmış dersiniz. Hatırladıkça yüzünüzde tebessüm belirir ve siz farkında olamazsınız bunun.
naif dokunşlarla ne güzel bir yazım..gözyaşımızın bu denli anlamalarıda varmış demek ya da vazifesi...