Gülelim mi Ağlayalım mı

Salgın konusunda bir çok kişinin ortak görüşü sanıyorum ki tehlikeli olduğu yönünde. Fakat ne hikmetse kimse de tehlikenin farkında değil. Bir de elbette fırsatçılar var gerek içeride, gerek dışarıda.

Sevgili ülkemi seviyorum sevmesine de, bu tür işleri ve dolapları görünce tiksintiden mide spazmları geçirmiyor da değilim. Bu yazımı, şahsen kamu kurumlarında çalışan çakallar ve her türlü krizi fırsata çeviren hokkabazlar adına yazıyorum.

Sayın Başkanın idari izinle ilgili konuşması daha bitmeden telefonlarını kapatıp aynı zamanda evlerine tüneyen tüm uyanıkları kutlamamak mümkün mü?

Nasırı olanlar, basuru olanlar, ortopedisi bozulanlar hepsi evlerine kapanmaktan hiç çekinmediler. Kimisi yarım tepsi tatlıyı götürmüş işkembesine, şekeri yükselmiş, kimi müflis hatununa, kimisi hayırsız evladına kızmış, tansiyonunu fırlatmış! İdari izin tüm bunları kapsamayacaktır da neleri kapsayacaktır ki zaten?

Bu arada, memleket işsizlik ve parasızlıktan yanar yıkılırken yaşadıkları mağduriyetler de olmuştur haliyle!  Bu mağduriyetler yüzünden ve telafi edilebilmeleri için bazı yeni istek ve arzuları da olursa şaşırmamak gerek.

Mesela, evlere kapandıkları o süreç içerisinde can sıkıntısından her gün ilaveten onlarca saat televizyon izlemek, süresiz telefonla konuşmak, o site senin, bu site benim gezinmek, alışverişin cılkını çıkararak tüm kargo şirketlerini kilitleyip, gerçekten iş için kargo kullanmak isteyenleri mağdur etmek gibi bir sürü ek işlerle de meşgul oldukları için, ek ödeme talepleri de olabilir! 

Elbette bulaşıktır, çamaşırdır, ütü, temizlik gibi konular da bu arkadaşları oldukça yormuş ve hırpalamıştır. İşkurdan bu işlere yardımcı olabilecek kapasiteye sahip personel talepleri bile olabilir! Ben şimdi bu tür arkadaşlarımızın sesi olarak tüm kamuoyuna sorunları kısmen aktarmış bulunuyorum!

Bu tür, çakal kamu personeli arkadaşlarıma yardımcı olabilecek, her türlü kanun teklifinin ve ek bildirilerin hızlıca gündeme gelmesi tek dileğim olacaktır ve kamuoyuna saygıyla duyurulur...