Gülümse

Bu sabah işe gitmeden önce uyuyan annemi uyandırdım önce, günün aydın diyebilmek için...sonra aksamdan beri çalışan bilgisayarımın fişini çektim dinlenmek onunda hakkı.. demliğin ateş tarafından yakılmasına da kıyamadığım için caysız başladım güne...apartmanın içinde ters dönmüş hamamböceğini düzelttim birde tekme vurduğum içinde özür diledim..otobüste yaşlı bir bayana yer vermedim kendini genç hissetmesi dileğiyle, daha bir dik durdu inadıma... hürriyet diye bagırdım gazeteciye sonra.. gazete verdi elime güldüm..her zamanki kötü esprimi duymamak onuda gülümsetti...öğretmenler tuvaletinde saçlarımı ıslatmadım bugün özgürlük onlarında hakkı...ve kimi gördüysem koridorda günaydın dedim diyemediklerim ya hasta ya raporlu.....hiç bir seye kızmadım derste, üzerimden geçen kagıttan uçağa gülümsedim, tahtada yazan metin ayseyi seviyor yazısını hiç sildirmedim. öğle yemeğinde çıkan tavuğu yemek gelmedi içimden..açlıkta hissetmedim ...aksam aynı otobüste aynı kadın daha dik daha saglıklıydı karsımda, gazeteci iyi aksamlar dedi aylar sonra, hamam böceği vazgecmişti sürünmekten, annem alabildiğinde güler yüzlü ve olabildiğince sevimliydi, bilgisayarım ilk kez tek seferde acılıverdi ve çay çocuklugumdan beri hiç bu kadar tatlı olmamıştı..