Gün Gelir

Konuya nerden başlayacağımı bilememekle beraber,gecenin sessizliğinin hüküm sürdüğü,sevenlerin koyun koyuna yattığı,sevmeyenlerin ise neftetle yumruklarını sıkıp yastıklarına yorganlarına sarıldığı şu dakikalarda,neşemizde ve hüznümüzde ana kaynağımız olan Mevlana'nın şu eşsiz dizeleriyle merhaba demek istiyorum yazıma:

"Bir gün gelir, Açmaz dediğin çiçekler açar. Gitmez dediğin dertler gider. Bitmez dediğin zaman geçer. Hayat öyle bir sır ki; Önce şükür, Sonra sabır, Sonra da inanmak gerek."

Gün gelir,seviyor dediklerin nefret eder,Gün gelir,terketmez dediklerin terkeder,Gün gelir,dost bildiklerin düşman olur,Gün gelir,emek verdiklerinden eziyet görürsün,Gün gelir,destek verdiklerin köstek olur,Gün gelir,en paslı hançeri en çok sevdiklerin saplar yüreğinin en çok seven yerine.
İlişkiler insan gibidir;doğar,büyür ve ölür.Eğer tüm fedakarlığı yapıp,gözyaşınızı döküp ve içinizi acıtarak hayata döndürmek istiyorken bütün bunları görmezden geliyorsa o şahıs,ilişkinizin bir ayağı çukurda demektir.Bütün tedavilere cevap vermeden ölüm döşeğinde yatan hastayı düşünün.Böyle bir durumda kendinizi affettirmek için uğraşmayın,Yeniden başa dönmek için çabalamayın,Hatayı hep karşınızdakinde aramayın,kendinizde arayın,Bazen sessizliğe bürünün bazen çığlık çığlığa şarkı söyleyin,"İlk sevenler"siz değildiniz "ilk ayrılan" da sizler olmayacaksınız,Her türlü kararları doğal karşılayın!Üç-beş gün yasını tutarsınız sonra unutursunuz.