Güneş Gözlerini Yüreğimde Unuttu
Güneş gözlerini yüreğimde unuttu, dokunmayın!
Gözlerime sancıların yapıştığı günlerde, çaresizliğin kanattığı dizlerimle
Yarınlara emeklemeye çalışırdım.
Ah! Geçmişimde kaç kez çocukluğumun cinayetini işleyip,
Babamın bakışlarında ipe gider annemin sütünde boğulurdum.
Sizler bilmezdiniz?
Çektiğim ızdırapları, yalnızlığın kanıma girip binlerce kez tecavüze kalkıştığını
Ve?
Karanlığının küstahça gülüşleri eşliğinde, yırtık hayallerimi dilimle yerden topladığım anları.
Sizler görmezdiniz?
Koca kentlerin üzerime yığılıp, beni karınca gibi ezişini.
Zavallı bir köpeğe bakar gibi kör baktınız bütün hissizliğinizle yüzüme.
Ama?
Ama öyle çok sevdim ki hepinizi;
Tanrı biliyor günah sürülmüş kalplerinize dudaklarım değdiğinde hiç yıkamadım.
Derken;
Bir öğlen vakti gölgemle saklambaç oynuyordum, O?nu gördüm
Kirpiklerim çiçek oldu açtı, iliklerimi sarmış kanserli acılarım kabanlarıma batan dikenli toprağa döküldü, -tutamadım-
Baktı ve gülümsedi?
Baktım ve gülümsedim?
(Tanrı?m o an beni tekrar mı yaratmıştın?)
Derken;
Mutluluğumun üstüne bu defa ben karabasan gibi çullandım,
Sevmek sanatmış oysa ben çıraktım,
Öncesinde ne sevilmiş nede böyle tutkuyla sevmiştim.
Güneşim tepemden gitmesin gece tekrar üstüme kapanmasın diye
Kanatları kırık kuş misali dünyanın tepesinde çırpınmaya başladım.
-Yenilgilerimin yollarını açıyormuşum, fark edemedim-
Derken;
Yine bir öğlen vakti, -gidiyorum- dedi öylece baktım
Mimiklerime flu çizgiler eşliğinde mezarlar kazıldı, gülüşlerim gömüldü
İlk kez o zaman ağlarken utandım.
Ve sizler girdiniz yine hayatıma, bu kez daha güçlüydünüz, ben ise daha aciz.
En zayıf noktalarıma çamurlar sürdüğünüz zaman,
Namuslu bir kadına vurulmuş fahişe damgasıyla, sürdüğünüz çamurun eş değer olduğunu anladım.
Aslında size bu kadar çabuk yenilmezdim, ama Güneş bile
?Erkeğin kahpesisin- diyordu
Dağ oldum da yıkıldım.
Lâl rüzgâr gibi sessizce önünüze gelip her suçu Yemem bundandır unutmayın.
Şimdi çocuklarınıza duyduğunuz sevgiye sığınıp
Y a l v a r ı y o r u m
Güneş gözlerini yüreğimde unuttu, hiç olmazsa ona
Dokunmayın!
Gelişler - Gidişler arasında kalanlardaki ironiyi güzel yakalamışsınız. Nesir-şiir tadinda bir çalışma.
Güneşin yüreğinizde unuttuğu gözlerine kimseler dokunmasın...
Kutluyorum, Şiirce Kalın,
ben bu kaleme kalemin sahibine hayranım....
tebrikler ...