Günlerden Bir Gün

Her insanın hayatının en güzel yılları çocukluğunda geçer bana kalırsa.Çocukluk anılarımızın özlemini duyarız hep amansızca.Çünkü o zaman hayat bizim omuzlarımıza daha yüklerini vermemiş,yol hazırlığı yapıyor olurduk.Kalbimizde daha küçücük bir leke yoktu o zamanlar.Leke dedim de sizlerle çok sevdiğim bir yazarın düşüncelerini de paylaşmak isterim belki rastlamışsınızdır kalbimin şairine.Her insan bir gün vücudunun çürüyeceğinden korkarda nedense kimse kalbinin çürümesinden endişe etmez diyordu o yazar.Ne kadar da haklıydı oysa.İşte ben hep kalbimin temiz kalmasını isterdim çocukkende.Hayellerimin kahramanları gibi olmak ,bende masallarda yer almak isterdim.Pamuk prenses kadar güzel kalpli olmak , Adice gibi maceradan maceraya koşmak isterdim.Benim hayellerimi süsleyen o masallar hakkında çok merak ettiğim bir konu vardı o zamanlar.Her masalın başında o kelimeleri görüyordum; Günlerden bir gün. Neydi bu kelimelerin anlamı ? Hayat bu sorunu cevabını yola çıktıktan sonra verse de yine bir ders almamı sağlamıştı .Şimdi çözülüyordu bu kelimelerin gizemi.Meğerse zamanı durdurmak mümkünmüş de biz bilmiyormuş.Yazar o kelimeleri kullanarak masal kahramanlarının belirli bir zamana sıkışmasını engelliyormuş meğer .Böylece masallar her zaman yanımızda olabiliyordu.Her çocuğun hayellerini süsleyebiliyorlardı.Düşündüm de belkide bizde bunu yapmalıyız.Her güne günlerden bir gün diye başlarsak belki geçmişe olan takıntımız da geçerdi , geleceğe olan endişemizde.Belki o zaman hedeflerimizi,hayellerimizi aynı masal kahramanları gibi daimi kılabilirdik. Zaman kavramı bu kadar korkutucu gelmezdi gözümüze.Yaşamımızı bir masala çevirsek belki çocukken mutlu olduğumuz gibi yine mutlu ederdi bizi.Kalbimizi  çocukluğumuzdaki gibi berrak bir suya dönüştütürürdü.Bunu yapabilirmiyiz bilmem ama umarım hayat bize mutluluğumuzu,bizden çaldığı duygularımızı  geri verir günlerden bir gün ...