Günlük

Bu yazının iki başlığı var birincisi kahramanınki; Ayrılığın Günlüğü


Diğeri de benimki; Terk Edilmişliğin Betimlemesi




1. gün


Sevgilim, sevgili sevgilim;




Bugün sensiz ilk sabahıma uyandım.




Böyle başladı muratın ilk gününün, en zor gününün hatıratı ve ilk satırında tıkanıp kaldı. Son noktasından ilk satırın, sayfanın sağ alt köşesine sert bir çizgi çekti sonra yavaşça bıraktı kalemi, derin derin soluksuz izledi ardından çizgiyi. Hatıraların tüm güzel anlarını o kalın çizgide aradı ve yeniden kalemi eline aldı. İmzalar atmaya başladı. Sayfanın her yerine imzasını attı, hiç birini beğenemedi ve durdu, sayfa bitince.




2. gün


Sevgilim, sevgili sevgilim;




Dün hiç bir şey anlatamadım. Anlatmayı planladıklarımın hepsini bir anda düşününce sanki felç geçirdi beynim. Sonra error error error. Bugün de kendimi geçmişin güzel günlerinden bahsedecek kadar cesur hissetmiyorum. Sadece bugünden bahsedersek; onda da anlatacak bir şey yok öyle sensiz bir gündü işte ve ben hiç bir şey yapmak istemedim.




O gün ekmek almaya inmedi murat, bir şey de yemedi zaten. Bir ara niyetlendi biraz içki alıp kafayi bulmaya ama kalkamadı penceresinin kenarından gün batarken. Akşam güneşinin ninnisiyle yatıp kaldı. Yanları çökmüş, omuz yerlerine aklar düşmüş, kahverengi kadife kaplı salon koltuğunda.




3.gün


Sevgilim, sevgili sevgilim;

Biz neden ayrıldık


k k k k k ? düz yazdı, el yazısıyla yazdı. Yüzlerce ?k? yazdı. Gölgelendirdi, derinleştirdi. Sayfanın bir bölümünü ?k? harfi şeklinde deldi. Yazdı, yazdı. Sayfa bitince durdu.




4. gün


Sevgilim, sevgili sevgilim;


Hiçbir sorunun ne sonunu bulabiliyorum nede sorma işareti koyduklarımın cevabını verebiliyorum. Aklıma kötü kötü şeyler geliyor? Bir şeyler yapmalıyım artık belkide seni unutmalıyım.




Dört gündür dışarı adımını atmadı. Geleni gideni de pek olmazdı zaten. İlk defa bugün acıktığını hissetti bu hissi de uzun uzun düşündü. Demek ki hayat devam ediyor deyip de bitirdiği uzun bir felsefik tartışmanın sonunda karnının acıkmasını, bu kadar basit bir biyolojik olayı derin derin manalaştırdı.




5.gün


Sevgilim, sevgili sevgilim;


Bu gün seni ilk defa aldattım. Kendimi hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim. En son beraber olduğum kadın üstümde tepinirken iğrendim kendimden. Affet beni sevgilim bugün seni defalarca aldattım.




Aklından geçen kötü fikirlerin hepsi yüksek bir binanın tepesinde bitiyordu elbet lakin hala sağlam duran bir tarafı vazgeçirmişti onu. Ama kendine güvensizliğinden de yeterince onuru da kalmamıştı. Ve bugün akşamın ilk saatlerinden sabahın erken saatlerine kadar 4 kadınla beraber oldu. İlkinde kendini iyi, daha iyi hissettiğini düşündü ama ikincide Ezginin yüzünü görünce büzüldü kaldı. Üçüncüde hırsından, şimdi ismini bile hatırlamadığı o kadına beklide hayatının en güzel anlarını geçirtti ama dördüncüde sırtüstü yatarken, ilk; kadının iniltilerinden tiksindi, sonra kendinden, sonra ceketini bile giymeden çıkıp gitti bahçelideki o evden. Ezan okunuyordu, ağladı. Soluğu kesile kesile, hıçkırıklarla ağladı bir köşede. Yürümeye başladı sonra feneri söndüremediği çankayadaki o lüks semtten demetteki evine kadar yürüyerek gitti. Önce üç beş taksici niyetlendiyse de binmeyeceğini anladılar ve onlardan başkada hiçbir taksici yaklaşmadı.




6. gün


Sevgilim, sevgili sevgilim;


Çok utanıyorum.




Yine dondu kaldı kalemi sayfanın ilk satırında. Ve devam etti. Önce utanmanın yüz ifadesini çizmeye, karalamaya çalıştı kalemiyle cin ali gibi çizdiği insanımsı simaya, becermeyince çok kullandığı bir sohbet programından yardım aldı kendince, kendi kafasından öyle düşündü. Ve yine başladı aynı şekillerle sayfayı bitirmeye ? :$ ? bir ara neden dolar şekliyle utanma imgesi çıktığına takıldı kafası ve beyni bir an olsun rahatladığından hemen gözleri kapandı, kapanıverdi.




7. gün