Happy Saint Valentines Day (Mutlu 14 Şubat'lar)

Zamandır aşıkları aşksız eden....
Kadın erkeği görür, erkek kadını ,kimse yalan söylemesin şimdi kendine. Belki de ilk defa dürüst olsun... Evet zordur insanın kendine dürüst olması bilirim, ama aslen budur insanı insan yapan. Aslen budur insanı kendi yapan ve kendi iken sevemiyorsa eğer, illaki uyduruk kişilikler yüklüyorsa da karşısındakine veya şahsına sevmesin , sevmeyiversin. Bu kadar ucuz ve hikaye tadında değildir gerçek hayat ,aksine acımasızdır... Sen, sen olmazsan hele yıpratır da en hasından , ki bir bakmışsın yaşlanmışsın elinde kalansa bir tutam hüzün bir de çocukluk hayallerin sana dair ve asla büyüdüğünde bedenine uymayan...

Şiirselliği geçiyorum bir kalem şimdi ve herkesin izniyle azıcık insan, azıcık kendimiz ,azıcık dürüst olalım yahu, parayla değil ki bu inanın hepsi bedava... Hem de hep derim ya insan tadında....

Erkek kadına bakar ve der ki ?'ah ne gözler bunlar (ki makyajlıdır) ah ne güzel bir duruş (ki dekoltedir)ve ah ne kadın ama (ki herkesin gözü üstündedir)''
Sonra o erkek, o kadınla bir ilişkiye girdi diyelim hayran kalır makyajına, kadınlığına her yerde her ortamda o kadının üzerinde toplanan ilgiye. Tamam der işte benim yanımda o herkesin hayran olduğu insan ,o kadın işte benim....

Hikayenin burasında gelin bu çifti evlendirelim ... Ve gülelim hep beraber....
Gülelim diyorum çünkü gerçekten gülünç bundan sonrası ... Erkek kadınla evlenir, balayı biter evine gelir.... Eşi olmuş olan sevgilisi işine gider, arkadaşları ile görüşür, eve gelir vs vs ....
Ve erkek başlar , kadının makyajına, dekoltesine, hobilerine, sosyalliğine ve hatta eğitim ve kariyerine takmaya.. Hani şu ilk tanıştıklarında hayran olduğu her şeye. E çünkü haklıdır aslen erkek, o aşıktır, o kadının her şeyine, yahu yok ötesi kendinden bilir, kadınının neresinin dikkatini çektiğini... Makyajı, sosyalliği, kendine güveni, karizması, dekoltesi, zekası , kahkahası onları görmüştür ilk ve onların kendi üzerindeki aksine aşık olmuştur. E ama ne fayda artık evlenmiştir artık o kadın, kendisinin soyadını taşır, yahu bilin işte onun tapulu malıdır...
Önce makyajı batar bizimkinin gözüne , az yap der, sonra kıyafetlere takar, kapalı giydirir, sonra öyle gülme der , kadının gülüşü değişir, onla görüşme, buraya gitme der haklıdır çünkü. Çok sevdiği ve aşık olduğu şeylerin dibine kendi soyadını koymuştur, kendi imzası vardır dibinde eserin. Ama hamurunda vardır ki güvenmez hemcinsine, der ki kimse ama kimse benim sana baktığım gibi bakamaz sana. Dedim ya işte değiştirir , makyajını, giysilerini, duruşunu, arkadaşlarını, gülüşünü vs vs vs...

Sonra bir gün adam eve gelir ; evdeki kadın kendi hayran olduğu kadın değildir artık , annesi kılıklı biri olmuştur. Bir bakar , iki bakar sıkılır....
Sonra mahkemede kadın der ki ?' ama hakim bey süslü bi kadın buldu ona gitti beni beğenmiyormuş artık, bunu bana dedi hakim bey bana dedi''
Boşanırlar elbet , kadın adamı cezb etmenin ve onun hormonları için değişmenin bedelini öder, olmuşsa eğer bu arada çocukları da alır yanına ve aynı teranede şarkı söyler...
?'Ah ben ne güzeldim de,,,,, Ah bu adam beni mahvetti de,,, Ah şimdi ki karısı benden güzel olsa da bari,,,, Ah saçımı süpürge ettim de ?'

Önce kendini sevmeli insan önce kendini beğenmeli, önce kendi için güzel olmalı, kendinden başka birinin hormonları için vazgeçmemeli, önce kendi için doğurmalı kadın , ve kendini korumalı...

Ve saçını süpürge edecekse eğer kendi doğurduğu için etmeli gerisi laf-ı güzaf........

Aşk ; kendi canından, kendi karnından, kendi etinden gelince dünyaya aşktır, işte odur aşk .....
Gerisi Laf-ı güzaf.......


Bütün Annelerin sevgililer gününü kutlarım (Oğlum Ata'yla benim sevgililer günümüz de kutlu olsun )