Hasadın Hasılı

Her varlık hasılında, kabul edin ki bende burada doğmak istedim.Çamurun har olduğu yerde ey nefs!
Toprakla hemyüz olmuşları gördüm. Hemyüz olanın gökgözünü. O göz ki senin gezegeninde gökyüzü derler. Gökgözü solgun olanlar solgun görür yüzünü.
Nasıldır ki? Nasıl ?
Hasılında bilenler her bildiğiyle amel ektiler toprağa , mahsulünde acıydı meyvesi kimine zehirdi . Kimine hemen göçtü dediler , kimine de zehri azdır.
Bu cümlenin sağ kulağına fısıldadı zaman : ‘İsmin yaşamaktır.'

Her varlık hasadında , kabul edin ki burada ölmeyen var mı? Çamura karışanda ey nefs!
Toprakla hemdert olmuşları gördüm.Hemdert olanı olmayanda .. O dert ki senin özündür.
Özünden uzak olanlar derdi başka bilirler.
Nasıldır ki? Nasıl?
Hasadında olmayanlar bildi bunu , bildiğiyle söylendiği bilindi. Kimine bülbül özündür denildi,kimine de karga özündür.
Bu cümlenin sağ kulağına fısıldadı zaman : ‘İsmin ölümdür.'