Hayal Üzerine

İnsan niçin hayal eder? Ulaşamadığı şeylerden mi, ulaşamayacağı şeylerden ötürü mü yoksa? Ya da belki kaçmak ister gerçeklerden. Üzülmelerden, kırılmalardan, insanlardan... Her şeyden, kendinden bile.

İnsan, öyle biridir ki, çok defa üzülür, çok defa olumsuz duyguların içinde boğulur gider. İşte bundan olsa gerek bunca hayaller. Hayal kurar ki mutlu olsun. Hayal kurar ki ulaşsın küçük bir çocuk misali o hep isteyip de çok uzaklarda süzülen eşsiz balona.

Gittiği her yolda hayalleri eşlik eder ona. İster yedi, ister on altı, ister otuz üç, isterse seksen beş yaşında olsun, ne fark eder! Her daim, her hâlde bulunur o minik hayal bulutları. 

Bundandır belki de bazı insanların kötü olarak nitelendirilmesi, kötü şeyler yapması. Öyle ki, o kötü insanların hiç hayali olmamış ya da hayalinden vazgeçmiş, onu bir köşeye fırlatıvermiş, patlatmış o balonu. Sonucunda ise bu hâle gelmiş.

Dostoyevski, hayal üzerine şu sözleri kullanmış: "Hayatta hep mutlu olursam, hayalini kuracağım neyim kalır?" Ve sanırım, bu konu üzerine kendimce önceden beri düşüncelere sahip olan ben, bu söze katılıyorum. Hayal, hayal edildiği sırada var olan bir şey değildir. Gelecekle ilgilidir belki, belki de sadece bir istektir. Veyahut bir masal misali "ulaşılamazdır." Bu hayalin içeriği her ne olursa olsun, aklımın yettiğince bildiğim ve inandığım şey, her daim her istediğimizin olmamasından kaynaklanmasıdır bunca hayalin. 

"İnsan ulaşamadığı her şeyin delisi, ulaştığı her şeyin nankörüdür." Diyor Pablo Neruda. Bu söz, çoğu şeyi özetler nitelikte. Hayalini kurduğu şey için yaşayan belki de milyarlarca insan var. Hayalini gerçekleştirebilen "şanslı" niteliğinde insan sayısı da çoktur eminim. Fakat insan evladı, hayaline eriştiği anda duyduğu o müthiş mutluluğu her daim sürdüremez. Eminim ki ona erişme mutluluğu hep aynı seviyede kalmaz ve hatta şikayetler bile başlar çok geçmeden. Bunun yanı sıra bir de az önce bahsettiğim, hayalini kurduğu şey için yaşayan insanlar var. Emin olun, bu insanlardaki azim, hayal gücü, mutluluk, umut ve gayret pek az insanda vardır. 

Her ne kadar zor da olsa, imkansız gözükse, çok çaba gerektirse de eninde sonunda ulaşabiliriz bu hayallere. Sonuç bazen olumsuz olabilir ve bizi üzebilir de tabii. Ama hayat bu, dağlı taşlı, uzun bir yol. Düşe kalka ilerliyoruz sonuçta. Ve bence ne olursa olsun, bu en güzel hayallerimize doğru attığımız her adım için gurur duymalıyız. 

Hayat bizim, mutluluk bizim, üzüntü bizim, hayallerimiz yine bizim. Varsın hayallerle yaşayalım...