Hayat

sirtimi dayadim soguk duvarlara, uzaktan bakiyorum gecirilmis hayatima.
kumar masasinda degersiz pul gibi harcamisim hayatimi, yeni anliyorum...

önümde yiginlarla enkaz, beceremedigim okadar cok sey ve yikilan hayaller...

yanlislarin arasinda bogulan ufak tefek dogrularla, hayirlara vesile olmasini diledigim kötülüklerle avutuyorum kendimi.

hersey ve herkesin siramalamada "BEN"den önce gelmesi...

duvarin sogugu getiriyor beni kendime.
yapismaliyim hayatin yakasina, yemeliyim son tokatlarimi
...ve sevmeliyim yalandan da olsa