Hayat

yağmurlu bir gün ve ben sensizlğe ağlıyorum
sensizlik içimde bir sızı oldu hergün sızlıyor kalbim taş misali
kırılacağına her gün taş üstüne taş koyuyor.
hayat olgunlaştırdı beni alıştım sensizliğe her yerde seni arayan gözlerim artık aramıyor seni
görmek isteyen gözlerim artık görmek bile istemiyor seni
hayat ve ben her gün ağlar oldum artık.
hep sen ağlatırdın beni kaprislerinle inatlarınla kukla gibi kullanışın beni kahrederdi.
sevgilin değil adeta oyuncağın olmuştum senin ellerinde oynayan itiraz edince ise fırçayı yiyen bir kukla......
sıkılmıştım....
seninle bir satranç ekibi olmuştuk sen şah olmuştun bense bir piyon
her istediğin gibi yönetiyordun beni tabi bende sesimi çıkarmadan sana itaat ediyordum ama bitti artık seni seveni öldürdün.
ÜZÜLÜYORUM SANMA SAKIN...
aksine mutluyum artık her gün gülüyorum bir bebek misali gülmeyi sevmeyi yeniden öğreniyorum temiz bir sayfa açtım sensiz harika bir hayat
mutluluk her gün yanımda baş ucumda gülerken gözlerimin içinin parlaması yeniden güzel bir heyecan ve sen yoksun artık hayaaatımda...