Hayat
Düşünüp geriye baktıgımda zamanın ne cabuk ilerledıgını fark ederken benden neler çaldıgını da görüyorum...
Zamanınım yarısı hayal kırıklıklarıyla, pişmanlıklarla gectitigini fark ediyorum.
Keşkelerim çok oldu bu zamanım içinde hatalarım yanlıslarım oldu.
Sonuç bu hatalardan ders çıkara bılmektir ve ben dersimi aldım artık bu hayatta kaybedecek hiç bir şeyim kalmadı.
Sevdim deger verdım kaybetme korkusuyla yandım bittim ama sonunda ne oldu kocaman bir hiç gitti ve biti herşey;
Soruyorum zamana ve kendime; geri dönsen neleri yapmazdın diye
Cevap ise çok basit :
Asla ve asla sevmezdim kimseye güvenmezdim....
Sevdim kaybettim...
Güvendim kaybettim...
Hayat bana kötü yüzünü gösterdi ve insallah artık yenı bir hayatla tanışıyorum ...
Artık cok yıprandım yaşlandım yoruldum hayat yorgunu oldum yaşamak bu kadar agır gelmemişti bana bazen kacıp gidesım gelıyor uzaklara kimsenın benı tanımadıgı şehırlere belkı oralarda mutlu olurum ama kaçmak çare mıdır hayır degıldır kaçmak yerıne savaşmak en güzelidir. Savşmaya gücüm yok artık bu beden agır gelırken nansıl savaşırım hayatla...Bilemıyorum...
kuzen dertlenmişiz gene...ama sende haklısın bee...çok güzel yazmışsın..