Hayat

Hayat aslında doğduğumuzda gösterdi bize gerçek yüzünü o ilk vurulan tokatla...
Zamanla büyüdük, geliştik, olgunlaştık ama asla değiştiremedik bazı şeyleri; ölüm gibi, aşk gibi, sevgi gibi, nefret gibi... Bazen aynada gördüğümüz insan yabancı geldi bize, bazen ağlarken akan yaşlar çok uzaktı verdiğimiz değere. Ne istediğimiz gibi gülebildik koskoca saatlerde, ne doya doya ağlayabildik içimizi acıtan sözlere... Hayat neden böyledir bilinmez, bilinemez Kimisi yeğler kendisine elinde olanı,kimisi hayal kurar en yüreklicesine.... Ağlamak kader midir yoksa sonu olmayan bir hüzün yolu mu? Bazen en sevdiğimiz insanı kaybedip ağlarız senelerce, bazen babamızı tanıyamamanın verdiği o koskoca hiçliğe, bazen ilk aşkımıza ağlarız hıçkıra hıçkıra... Bazense son aşkımıza...Kimi zaman yokluğa ağlarız, kimi zaman bolluğa... Hayatta bazen kendimize ağlarken, bazende tanımadıklarımıza ağlarız... Sonu bir türlü gelmeyen ümitleri emelsizce besler, sonunda koskoca bir hüsranla yine ağlarız... Kimi zaman geceden sabaha kadar ağlar isyan ederiz, kimi zaman ettiğimiz isyanlara özür dileriz. Aşık oluruz bazen, hem de en delicesine... Bazen sabahlarız bir resme bakıp, bazen uğruna göyaşı dökeriz ölümü istercesine... Aslında tek sahip olduğumuz değildir elimizdeki aşk ama öyle sanmayız işte... O koca karanlığa kaptırdıktan sonra kendimizi kah çıkarız gökyüzüne, olmadı ineriz yeryüzüne... Bazen döneriz geriye; sevdiklerimize, sevildiklermize, ağladıklarımıza, beklediklerimize en önemlisi hala özlediklerimize... Kimi zaman nefret ederiz insanlardan; sırf bir hiçlik uğrunadır bazen bu nefret, kimi zamansa sevgi uğruna... En sevdiğimizi sandığımız insandan bile nefret edebiliyoruz bu hayatta... Benim yaşamaktan öğrendiğim tek şey güvenmemek aslında yalan söyleyen gözlere... Seni seviyorum diyen dillere... Hayat; kimi zaman bir çocuk oyunu kadar basit, kimi zamansa bir şehir kadar karışıktır. Eğer elindeyse sevme kimseyi, güvenme, uğruna yollara bakıp ağlama... İlla ki ağlayacaksan eğer biri uğruna sevgine değer birini bul şu hayatta...

Benden bu kadar;
Elveda..

19 Temmuz 2010 2-3 dakika 1 denemesi var.
Yorumlar