Hayat

yitik zamanların, tutulması imkansız anıların pençesinde inleyen ruhum iç çekişlerine cevap aradı durdu şu fani alemde...
çözmekti gayesi, bilmekti hissesine düşeni tüm yaşanmışlıkların ötesinde, kaderinin dipsiz köşelerinde...

dünya ona göre bir köşe kapmaca oyunu olamazdı, fikirsizce oynanan...
bir mantığı olmalıydı bu oyunun da (mantıksızca) oynanan her oyun kadar...

işte bu yüzden hayat;
hep gülebilmekti belki de, önüne çıkan acı süprizler karşısında arsızca,
hüzne kapılmadan göğüsleyebilmekti acıları, içten ve kaygısızca...

tarih: 2006