Hayat

Bi hikayeydi başladığımız aslında, kaç sayfa, kaç cümle, kaç kelime süreceğini bilmediğimiz bi hikayeydi.İçinde benzetmelerin,tekerrürlerin,aynılarının olduğu bi hikayeydi.Ama güzel başladı.Nasıl devam ediyor diye sorduğumda ise aynı şekilde devam ediyor diye cevap veriyordum kendime.İçim rahat bi şekilde devam ediyor.Aslında çok yazmak istediğim şey var hikayeye dair ama nasıl anlatsam nerden başlasam.Bakışlarından mı başlasam.Yok bence başlangıçı gülüşlerine vermeliyim.Sonra devam etmeli seni anlatıcak en güzel kelimeyi bulmalıyım.Buldum.HAYAT... Hayat seni öyle bi yazmalıyım ki kimse senden bahsettiğimi anlamamalı,kimse seni tanımamalı.Ama herkez sana hayran kalmalı.Yeni kelimeler öğrenmeliyim seni anlatıcak kelimeler.Daha önce kimse için kullanılmamış olmalı...Hayat: sen hayatı, insanları anlamamı, büyümemi sağlayansın.Hayat: Hayallerim var ama gerçekleştirmeye gücüm yok.Zayıf olduğumdan değil.Yaşamam gerekenleri yaşıcak gücüm olduğundan gerisine güç bulamadığımdan.Daha tamamlamam gereken kaç cümle var.Ya da kaç kelime çıkarıcam hikayeden... Peki ne kaldı geriye? Bi hikaye var yazdığım.peki hayatsa benim hikayem ve ben onu anlatıyosam kendimi anlattığım cümleler nerede? Kalmadı mı yoksa? Hayat tüm hikayeyi kapladı mı ? Hayır devamı var bu hikayenin biraz nokta koymak lazım sonra büyük harfle başlamak yeni bi paragrafa... Anlatmak kendi cümlelerimi,kendi mi ya da başka bi hayatı... Ne zaman koymalı noktayı cümlenin sonuna? Soru işaretleri bittiği zaman. BİTTİ.
Gülüyorum, içimden geliyor bu sefer, sanki daha akıcı yazıyorum.Kafamda toparlamama gerek kalmıyor yeterince topladı zaten konan nokta karmaşıklığı,bi kelime eklendi hikayeme "UMUT" neyi anlatır umut: Kendini kandırmayı mı,yoksa vazgeçmemeyi mi ? Evet. Azmi anlatır birazda hayal kurmayı, yeni başlangıçlardan başlamayı,en sevimlisi de başarmayı anlatır.He bide umut yeni kelimeler ekler.