Hayat Apartmanı

Kazım Karabekir Paşa caddesi numara otuzüç bir apartman ,ötesinde bugünün zamane insanlarının gıptayla baktıkları hayatlar.
Her sabah doksanlı yılların terlikleriyle dört kattlı apartmanı gezer,bazen bezdirir ama o yanaklarımı öperek içeri girdiğim dört katlı bir evim vardı.Bazen bmx bisiklet ve kırmızı plastik toplarla oynarken orada yığılıp uykuya kalmışlık,her cuma namazından sonra çift sarılmış lahmacunları yemeyi bekleyen bir canavar oluyorduk.Bahçeye kazıp sakladığımız misketlerimizi bulamayışımız,mor beşyüzbini kaybetip ısırganlandığımız çamurdan arabalar yaptığımız bir apartman.Avrupa üsülü yapılan yapılardan bir tanesi idi geceleri kurbağanın sesi ile ninniyi katılan o huzurlu uykumuzu sabah eski halısahadan geçip okuduğumuz Atatürk İlkokulu bahçesinde sonlandırıyorduk.Kola şişeleri futbol topumuz,tepeşirler çizgileri belli ederdi.Şu satıra kadar hemen hemen herkesin bir kaç payı vardır kendine aldığı..
Musazade Mahallesi,Arhavi.
Bugün Kurban bayramı arifesinde o eski hazzı alamayan insanlar biliyorum.Ne oldu bizlere,ellerimize telefonlar,tabletler,televizyonlarda değişik,değişik programlar..
Yıllardır kan kardeşliği dediğimiz o temiz yüzümüze kanka,panpa lakapları takar olduk.Yaşım yirmisekiz ben geçmiş olduğumuz şu onbeş yılı çok özlüyorum.
Okulda saygı,aileye saygı,insanlara yapmamamız gereken şeyleri öğrenirken şimdi aman kimseye karışma oğlum gibi sözleri duymak,insanları o,bu,şu'ya ayırmaya başladık.
Geçmişe bakıyorum,oturduğumuz ilk apartmandaki insanlar ile şuan birleşip bir yerde eski anıları yad edebiliyoruz..İlk aldıkları hediyeleri,korkuttukları şeyleri,peşlerinden ağlayıp gidemediğim düğünleri bile.. Şimdi ne değişti.Çocukluk hayatın en güzel devri derlerdi,küçükken büyüyüp adam olacağım kelimesini kimi insanlarımıza tam yerleştiremedik ki,bugün ayrımcı,halini hatrını sormayan,sokakta selam bile vermeyen insanlara dönüştük..halk dilinde de sürekli bir yaygı onun yaşadığı şeylerden psikolojisi bozuk.. Anlamıyorum,yıllardır insanlar ne şartlar altında yaşarlarken bu psikoloji bozulmuyormuydu ?
az önce sosyal ortamda gördüğüm tanıdıklarımın sürekli mesajları şu tekrardan yuvarlak masamızda çokokrem sürülü ekmeklere değil,soğan,beyaz peynir,paşa çayı içsek hepimiz o masada olsakdı..
herkes özlemiş geçmişi,özlenmiş hayatlar,gelin sizde bu bayramda unuttuğunuz dostlarınızı arayın,birleşin hatıralarınızı tazeleyin..
Vakit bizden çok şeyi çalıyor,en kötüsüde en sevdiklerimizi..
İyi bayramlar...
11.09.2016 Arhavi