Hayat Her Şeye Rağmen Yaşamaya Değer

Sanırım bugün yüreğim gülümseyerek açtı gözlerini sabaha ve ruhumda ki küçük kız capcanlı uyandı güne..
Ve susmak bilmiyor yüreğimle ruhum.. Bugün güne başka açtım gözlerimi nedeni ne mi?
Bunu bende bilmiyorum ama bu güzel çok güzel bir şey..
İnsanın ruhunun bedeninden önce uyanması ve yüreğin yüzünden önce gülümsemesi
Baharın estirdiği ılık meltemlerden mi yoksa bir uyanış mı bilinmez..
Ve sunuda anladım hüznümle baş başa kaldığım zaman içince,insan her zaman hüzünle yaşayamıyor yada hep mutlu olamıyor..
Birini bulunca diğerini yitiriyor..

Böylede olmalı değil mi?

Ya mutlusundur ya hüzünlü.. İkisi birden sığmıyor küçücük yüreğimize.. Ve sununda anladım ki üzülerek kendini kaderin ellerine teslim ederek yaşanmıyor..Hayat ne kadar acımasız olursa olsun ne kadar sınırları zorlarsa zorlasın insanız güçlüyüz..

Her şeyin üstesinden gelebiliyoruz istedikten sonra..

Ya bugün sadece yüreğimi anlatmak istedim içimden geçenleri yazmak istedim...
Bu ne bir şiir nede şiirsel bir yazı. Bu yazdıklarım yüreğimin sesi..
Dedim ya bugün içim kıpır kıpır sabaha neşe ile açtım gözlerimi üstelik nedeni bile yok?

Saçlarımı tıpkı küçük bir kız çocuğu gibi yanlardan bağladım aynada ki suretim de ruhumu gördüm çünkü, ve içten gülümsedi bana o çocuk..

Hiç de garip gelmedi bana bu halim ve bende içten bir tebessüm yolladım ruhumda ki çocuğa.Biliyorum hep böyle neşeli hep böyle mutlu olmayacağım ama en azından şimdinin tadını çıkarmak istiyorum munzur bir kız çocuğu gibi en olmazları yapmak en güzel kahkahaları atmak ne kadar sürer bilmiyorum ama dedim ya işte şimdinin tadına varmak istiyorum yarının yada sonraki günlerin kaygısı sarmadan yüreğimi,düşüncelerimi,düşlerimi...
Ve o kaygının yükünü taşımadan omuzlarımda,o yük bana ağır gelmeden sadece bu günü şimdiyi dolu dolu yaşamak..

Bugün benim adım mutluluk,çünkü o kız çocuğu böyle olmasını istiyor çünkü ben ruhumda ki çocuğu mutlu etmek istiyorum...
Çünkü biz bunu hak ediyoruz..
Sizin gibi onlar gibi ve mutluluğu hak eden herkes gibi...