hayatım bir oyun

geçenlerde tiyatro eğitimi almaya başladım. günler akıp geçtikçe birşeyler öğrendim ve sonunda o akıp giden günler benim rolümü oynayacağım zamana getirdi
rolümün adı ise yanlız bir adam...aslında oynayacağım bu rol benim gerçek hayatımdı
hiç korkmadan,heyecanlanmadan çıktım sahneye çünkü bu rol nefes aldığım
her saniye idi benim için
sahnede ise benim istediğim tekli bir koltuk bir şamdan,bir telefon
bir de duvarda saat vardı...
artık zamanı gelmişti oyuna başlamanın
oturdum koltuğa,yaktım şamdandaki mumları öylece kalakaldım oturduğum yerde
gözlerim duvardaki saatte kulağım masada duran telefonda ağzımı deseniz sanki bir daha konuşmamak için küsmüş dilim lal olmuştu
bu şekilde oyunu oynadım ve bittiğinde hocam sordu
niye böyle oynadın diye ..bende anlatmaya başladım
gözlerim niye duvardaki saatte çünkü gidenlerin ardından dökülen gözyaşları azalır belki zamanı durdurabilirsem...
kulağım niye telefonda çünkü içimden çalmaması için dua ediyordum
her çaldığında bir kişi daha ellerimden kayıp gidiyor...
niye hiç konuşmadım bu hayatta cenneti ve cehennemi aynı anda yaşadım defalarca..bu yaşadıklarım bana ışık oldu..yol gösterdi...
bazen kelimelerin kifayetsiz kaldığı zamanlarda susabilmeyi öğretti bana
bu yaşadıklarımı düşünerek bu oyunu oynadım demek ki benim hayatım bir oyunmuş
ne yazık ki !!!