Her Yer Nasıl Sen Kokar

Gecenin karanlığından kırbaçlar yapıp sabahlara kadar işkence çektiren gözlerin şimdi neredeler. Sen benden bu kadar uzak iken, her yer nasıl sen kokar, Hayallerimde sol diye mi sevdim ben seni.




Sabah güneşi vurmaya başladı mı yatağıma önce senin köşeni yakıyor yokluğun sonra bir ışık ne kadar yavaşsa o kadar hızlı geliyor yanıma acıların gün ayınca daha iyi görüyorum yokluğunun yaralarını nasıl kanamış sabahlara kadar yüreğim. Odam bomboş gölgelerin yok duvarlarımda peki o zaman, her yer nasıl sen kokar bu kadar.




Sabah kahvaltım tenin rengi çayım yanında alışmışım gülüşlerini şeker yapmaya bir an buruk geldi sofranın tadı sen yokken. Tadın bu kadar buruk iken gönlümün, her yer nasıl sen kokar.




Anlaşıldı tadı olmayacak, kalkıp üstüme bir şeyler alıyım biraz hava alırım senden dokunuşlar olmayan bir sokak parkında. Dolabımı açar açmaz çarpıyor gülüşün bana ördüğün o atkı ile yüzüme. Elim uzanıyor kalıyor kısılıyor duygularımla anlamsız gidişinin arasına içim böyle sıkışmışken, her yer nasıl sen kokar.