Herkesin Kendine Göre Bir İhtiyacı Vardır
Hepimiz illa ki bir şeylere ihtiyaç duyarız. Kimse tek başına bir şeyler yapmaz. Yapsa da beceremez zaten. Yarım kalır, eksik kalır o her neyse. İhtiyacımız olduğu kadarıyla aldıklarımız, bizi bir müddet ayakta tutar. İhtiyacımız olduğu kimselerin yanına gider, ondan hep nasihat söylemesini isteriz. Onun yanında rahat eder ve sadece ona derdimizi açarız öyle değil mi ? İhtiyaç sahibi birilerini gördüğümüz de, vicdanımız nasıl da sızlar düşünün hele. Onun her türlü yardımına koşmaktan geri durmayız bir an bile.
Yine düşünün isterseniz. Bir bebek dünyaya geliyor ve anne sevgisine ihtiyaç duyuyor. O minik, savunmasız ve çok sevimli haliyle var siz düşünün, onun şimdi nelere ihtiyacı olduğunu. Yeni yeni adımlarının üstünde durduğu andan itibaren oyuncaklara ihtiyaç duyacak. Daha sonra arkadaşlara, okula, oyunlara, haylazlıklara, bakkala gidip şeker almaya vs. Bir insan, türlü türlü ihtiyaç listesini sırası geldiğinde gönlünden çıkartır. Ve ne lazım olduğuna zamanla kendi karar verir. Korkak kişilerin cesarete ihtiyacı vardır. Mutsuz kişilerin mutluluğa ihtiyacı vardır. Üzgün insanların neşeye ihtiyacı vardır. Bunu hep böyle sıraladıkça da bu liste uzayıp gider. Haaa, ihtiyaç listesi derken, eşlerimizin bizlere verdiği kağıt değil. Mutfakta şu yok, bu yok deyip marketlere gönderip sipariş ediyorlar ya hani. O zaten aileyi geçindirmek için şart zaten. O maddi ihtiyaçlarımız. Bir de manevi ihtiyaçlarımız var bizim. Ağlamaya değil de gülmeye ihtiyacımız var hepimizin. Hepimizin savaşa değil de barışa ihtiyacımız var. Birbirimize güvenmeye ihtiyacı var, İnanmaya ihtiyacı var, saygıya ihtiyacı var. Asıl önemlisi de duaya ihtiyacı var. Dünya, dua ile kurulmuş derler. Bir anne babanın evladına dua etmesi, bir evladın da anne babasına dua etmesi kadar güzel bir şey olamaz. Dua, işimizi gücümüzü rast getirir.
Herkesin kendine göre bir ihtiyacı vardır. Buradan bunu anlıyoruz. Morale ihtiyaç varsa, aç Neşet Ertaş'tan güzel bir türkü. Yalnızlığa ihtiyacın varsa, dolaş tek başına ara sokaklarda. Çay içmeye ihtiyacın varsa, hiç durma koş gel. Yeni semaver kaynatmıştım zaten. Ama sen de bisküvi al gel olur mu ? Yani ihtiyaç, o kadar gerekli bir unsur ki demeyin gitsin. Daha yeni aklıma geldi. Saksıda ki çiçeklere su verecektim bak unuttum. Çiçeklerin de şimdi suya ihtiyacı vardır.
