H'içteki Ses'ten / Senin İçin

Yüzünü aramaktan vazgeç aynalarımda,
Birine benzemek te yalan,benzerine aşık olmakta..

(Yine de inanma sen bana..)
..

Dünlerimden toplayamadığım içime,o zamansız gelişlerinde,sana benzettiğim öz'ümden korkup yokluğuma kaçtım.Ardımda söylenmemiş nice cümle, nice'gitme', nice ?kal' fiilleri bıraktım.
Sessizdiler,
Duymadın..

Tek bildiği hayal kurmak olan,hayallerini gerçek sanan,karşısındakini bu hayallerin bir parçası olarak gören bir zavallıydım belki de gözünde.
Hayatla dalga geçerken,kendi dalgasında seni yok etmeye çalışan bir ecel belki de..
..

Oysa ben,yazdığım şiirleri okutmak isterdim sana.'Bunlar senin için,tümünün gizli öznesi sensin,her harfi sen kokuyor,gözlerinin rengi sana çalıyor,sesleri seni susuyor'demek isterdim.
Ruhumu acıttı her biri,
Diyemedim.
..

Sen gitmeseydin sevgili,avuçlarımda senin için biriktirdiğim düşlerimi dökecektim gök-yüzüne.Biraz mavi'ye çalacaktın,biraz düşlere.
Yazdıklarımdan üç beş cümle mırıldanacaktım.'Kimin' diyecektin.'Senin' diyecektim.Ben değil sen yazmış olacaktın onları.Senin gelişlerin,gidişlerin ve gözlerin mesela en çok.En çok uzaklığın..


Ne zaman uzaklara düşse adımların,
Geri dönersin sanacaktım.
?Gelmez' diyecekti bir ses,
Ağlayacaktım.