Hodri meydan

Forma taşınması gerektiğini düşünen yöneticiye ıkına sıkına katılarak ve de fikrimizi sırtlayarak buraya yıkmak istedim ben de.
Hani, fikrimiz özümüzdür; özümüz sözümüzdür, diyerek şiir ve şiir yazanlar için birkaç kelam eylemenin bir sakıncasını görmediğim için, düşüncelerimi buraya serdikten sonra düşünceme karşı ya da düşüncemle örtüşen düşünceleri beklemekten başka bir seçeneğim kalmıyor.

Sevgili Işın Bey, benim son yazımın içeriğini beğenmiş olacak ki 'form' olsun istedi.
Olsun bakalım!
Hodri meydan!
Şiirin kadrini bilmeyenler haramzadedir!

Şimdi ben derim ki; şiir asla şarlatanlık değildir!
Benim sitede yayımlanan, 'şiir soytarılık mı,' anlamana gelen yazımı biraz daha abartarak söyleyeyim.
Şiir, bireysel değil, toplumsal bir iletişim aracıdır!
Bir aşk şiirinde fikir; bir fikir şiirinde aşk olmalıdır bence.
Bunu Şeyh GALİPin divanında da görürüz, bunu M.Akif'in ?Safahat'ında da yakalarız, bunu Nazım Hikmet'in ?Memleketimden İnsan Manzaraları'ında da...
Çok daha çok örnekler veririm bu konuda...
Mesela derim ki;
Okuyun Orhan Veli'yi...
Ya da Ahmet Arif okuyun iki satır!

Daha ağırını söyleyeyim.
Dizelerle zevzeklik yaptırarak şiire pezevenklik yaptıranlaradır sözüm.
Bu yazıyı bu satırlara kadar okuduysanız bundan sonrasını da okumanız farzdır artık!
Bakın!
Şimdi şunu söyleyenler çıkacaktır elbette.
'Şiir duygu işidir, ben duygularımı yazarım!'
İyi de o duygular dilin çişi değildir.
Değerlidir ve bir kuralı vardır.
Kimse istediği gibi attıramaz!
Hangi dilde yazıyorsan o dilin kurallarına uyman gerekir.
Bilmiyorsan o kuralları, önce öğren, sonra yaz be kardeşim.

Gelelim davulun zurna makamına!
Şiir yazmadan önce okuduğun bir şiiri anlaman gerekir.
Bileceksin be şair(!) imgenin ne olduğunu; ya da metafor nedir diye düşüneceksin birazcık.
Yani sen, bir dizende 'keçi' dersen ve bunu imge olarak düşünürsen halt edersin; o canlı metafora girer ve inatçılığı söyler.
Peki, şiir siteleri ne eyler!
Şimdi de zurnanın acıtan çığlığına uğrayalım.
Yemin ediyorum, şiir sitelerinin birçoğu şiir için değil başka amaçlar için kurulmuştur.
Adam seks sitesi kurar cinsel ve tensel buluşmalardan çıkar sağlamak için; adam da şiir sitesi kurar, ruhsal temaslardan çıkar sağlamak için.
Bunlar için önemli olan bir tek şey vardır çıkar!
Bu çıkarın her zaman maddi olması gerekmez... Manevi tatmin de bir çıkardır günümüzde.
Ve en tehlikelisi bu manevi tatmindir.
Çünkü bunun ne vebali vardır ne de kuralı.
Bu türün savunması çok basittir.
'Kardeşim, ben şiir dostuyum ve şiir sevenleri burada topluyorum!'
O toplanan kişileri de eleştirecek olsan der ki;
'Ben duygularımı paylaşıyorum!'
Kimse demez ki;
'Yahu, edebi bir değeri olmayan duygularından bana ne!'

Bu siteyi tenzih ederek söyleyeyim (çünkü şahit olduğum bir şey yok) öyle siteler var ki bu sözde şairler aleminde; adam sırf hatunlarla tanışmak için; ya da hatun sırf adamlarla tanışmak için kullanıyor bu şiir denilen kutsalı.
Şiirden anlaması şart değil!
Yeter ki müsait ve güzel ol!
Hadi gel birlikte çalışalım (ne ise o çalışma!)
Acıttı değil mi bu sözüm!
Ama yemin ederim bu böyle.. (Yine söyleyeyim, istisnalar tenzihimdir.) Kimse alınmasın üzerine!

Şiir mi?
Kimin umurunda!
Aslında kolay değildir, bu tür işler!
Yani, adam bir şiir okuduğunda o anlatım türüyle anlamalı kimin şiiri olabilir diye.
Bunun için de en azından yakın geçmişin şairlerini bilmeli.
Mesela, Ahmet Telli.

Not:
Form formuna nasıl yazacağımı bilemedim bu yazıyı.
Sayın Işın Bey de sizler de farz edin ki formunda olmayan bir form tartışmasıdır bu.
Varsa yüreğiniz, buyurun!